Nasıl başlanır bilmiyorum. Size nasıl sesimi duyurabilirim yada nasıl sesiniz olunur , bilmiyorum. Aslında kendi sesimi bile duyuramıyorken yanımdaki insana , nasıl bir başkasının sesi olurum ki... Ama buraya vazgeçmeye gelmedim, gelmedik. Bir kadın olarak doğamda var güçlü olmak. Ne kadar bastırırsanız bastırın sesimi, ben yinede buradayım. Ben her yerdeyim, ben herkesim. 

Bu zamana kadar hep silik bir karakter oldum. Arka sıraları seven , kulaklık tek dostu , kitapları sığınacak tek limanı olan o silik karakter bendim. Herkese ağlayacak bir omuz olan ama günün sonunda soğuk yatağında diğerleri sesini duymasın diye elini ağzına kapatarak ağlayarak uykuya dalan bendim. Bu zamana kadar dedim. Artık susmak istemiyorum.  Birileri beni duysun , yaralarıma merhem olsun istiyorum. Şu an kim sesimi duyuyor bilmiyorum , duyacak mı ? Orası da meçhul... Ama bu sefer susmak yok. Sesimi duyurana kadar buradayım....