Tam bir yıl oldu bugün. İlk kore sevdasına başladığım zaman görmüştüm seni. O zamanlar gözündeki parıltılara tutulu kalmıştı gözlerim. O kadar güzel parlıyordu ki o gözlerin mutlulukla. Ne zaman söndü ışığın o gözlerde Jonghyun. Göremedim o ışığın söndüğünü affet beni. Görseydim bırakmazdım seni. Bir yolunu bulur tüm herkesi örgütler yine de yanlız bırakmazdım seni. Affet beni Jonghyun affet. Fark edemedim, fark edemedik, fark edemediler. Şimdi ise elimizde fotoğrafların, videoların, o güzel şarkıların kaldı sadece. Bıkmayıp izlediğim bir videon vardı, her izlediğim de gözümden yaş gelinceye kadar gülerdim. Şimdi ise onu her izlediğim de özlemimden ağlıyorum. Seni kaybetmenin üzüntüsüyle izliyorum videoyu. İzle bizi yukarılardan bu dünyada hissedemin demek ki sevildiğini, oradan gör sevenlerinin göz yaşlarını. Umarım orada huzurlu ve mutlusundur. Tek umudum bu artık senin hakkında. Umarım burada kaybettiğin mutluluğu orada bulmuşsundur.
