Sessizce yaklaşan ayakların fısıltısıydı. 
Korkusuz ama çekingen. 
Yaprakların hışırtısıydı gerçekleri söyleyen.
Ve gecenin karanlığında parlayan gözleriydi ışığımız,
Sonsuz boşlukta tek koruyanımızdı vatanımız.
Sahilde, gerçekte gökyüzünün yansıması olan maviliklerde yüz, 
Ama bil ki güzelliği gerçek değil...

Her daim Mustafa Kemal'in çocuklarıyız!

"ANDIMIZ

Türküm, doğruyum, çalışkanım, 
İlkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak,
Yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir. 

Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir. 

Ey büyük ATATÜRK! 

Açtığın bu yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime
Ant içerim. 

Varlığım Türk varlığına armağan olsun. 

Ne mutlu Türküm diyene!"

                                                                                                               -Mustafa Kemal ATATÜRK...

"Her gün ant içmeyi özledim..." -Anonim