Merhabalar,
Görüşmeyeli uzun zaman oldu, biliyorsunuz, Wattpad’de uzun zamandır dolaşan bir kavram var. Hayalet okur. Bölümleri okurlar, yazarları takip ederler ancak hiç etkileşimde bulunmazlar. Sanırım ben de sizinle iletişime geçmediğim bu süreçte hayalet yazardım. Bana karşı yaptığınız serzenişleri, kitaplara yaptığınız yorumları okuyorum, görüyorum, cevap vermek istiyorum ancak bir cevap bulamıyorum. Bu yazıyı da kendimi, belki de sizi daha iyi hissettirmek için yazmaya çalışıyorum. 13 yaşından beri buradayım, şu an 22 yaşındayım. 9 yıl çok uzun bir süreç. Bu dokuz yılın beş altı yılı paylaştığım bölümler hep istikrarsız oldu çünkü üniversite sınavına hazırlandım, lise hayatım başlı başına çok yoğundu, üniversiteyi kazanınca bir şeyler rayına oturur diye düşünüyordum ki okuduğum bölümün buna pek izin vermeyeceğini anladım. Yine de çabaladım, bilgisayarın başına oturduğumda yazdığım sahneler beni içine alırdı, Ömer Asaf ve Eylem birbirine sarılırken salonun köşesinden onları izleyebilirdim. Tan ve Lâin rulet masasının önündeyken kalabalığın arasından onları görebilirdim.
Şimdi göremiyorum.
+Aşağıda devam ediyor