şimdi gideceksin çok uzaklara, onlarca kişi arasından aşık olduğum o kalbi, o gözleri bir daha göremeyecek gözlerim. asla kavuşamamış olan bu iki beden gökyüzüne karışacak. bizi her gece daha da sarhoş edecek ay. başımı her yastığa koyuşumda gülüşün geçecek aklımdan. dayanmak asıl mesele. kalbimi söküp alsanıza, ben daha fazla yaşamak istemiyorum.. senle bulduğum yönümü tekrar kaybediyorum. zindana dönüşen kainat daha da dibe çekiyor her gün. dayanamıyorum. sesimi duyuramıyorum beni sığdıramadığın o kalbine. kader ne acı. neden yakar ki böyle seven kalpleri? bilemiyorum.. şimdi sonsuz olacağız seninle, belki bir daha hiç göstermeyecek hayat seni bana. belki de dünya vaktimiz o kadar uzun sürmeyecek, mühim değil. seni doya doya sevdim, kalbimi seninle doldurup taşırdım ben. yarım kalsa da hikayemiz bu kalp seni asla unutmayacak. bir söz var sevdiğim; “sevdiğim hiçbir şarkı benim için yazılmadı.” işte aynı bu satırlardaki gibi sana olan aşkım, bu kadar yalnız ve çaresiz. lakin hiçbir zaman pişman olmayacak bu kalp sana yanışına. kafamdaki sen sesleri dinene kadar. ıhlamurlar çiçek açana kadar, elveda sevgilim. seni. çok. seviyorum.
