Ölümün sessizliği kaplamıştı sanki tüm dünyayı..sessizce yaklaştı annesinin yanına ve konuştu, belki yüzyılların ağırlığının altında ezilmekten kurtulmuş gibi çıktı sesi;
"Anne artık onu göremeyecek miyim?" annesi dolu gözlerini yumduğunda göz yaşları özgür kalmıştı artık, "Evet.." dedi zor çıkan sesiyle evladını kucağına oturttu ve kokusunu içine çekerek sarıldı.. Ölüm birkez daha çalmıştı kapılarını, son değildi elbette ama ilkmişcesine can yakıcılığı geçmemişti. Gözle görülmeyen duygular ne kadar da bitkin düşürüyordu kalbi..
☀️☔☔☔☀️☔☔☔☀️☔☔☔☀️☔☔☔☀️
Yeni bölümden ufak bir bölüm, düşünceleriniz nelerdir? Seviliyorsunuzz