Yalnızca, henüz yaşı küçük ama aklı büyük olan insanların tanıyabileceği, kendince büyük acılar çekmiş olan insanların anlayabileceği, en kötüsü de insanları çok iyi tanıyan kişilerin çözebileceği bir insan olarak düşünün beni... Duygularını, düşüncelerini, sevgisini bakışlarında değil de kalbinde gizleyen bir kız. Kitapların gölgesinde kalan, gözlerine kitaplarla bir duvar ören, acılarına kitaplarla teselli bulan, en büyük fedakarlığı yalnızca kitaplardan bulan, yaşı ufak ama aklındaki hücreleri sürekli sulandırarak turgora uğratıp hemoliz olmadan aklını büyütebilen bir kızım ben. Ya da siz nasıl tanımlarsanız artık. Kitaplarımda beni bulabilirsiniz... Demeyi çok isterdim ancak dürüst olmak gerekirse karakterlerimin benimle değil hayalimdeki kişilerle alakaları var. Turgora uğrayan beyin hücrelerim sayesinde epey -kendimden- farklı kişiler çıkarttım ve benle alakalı olan karakterler düşüncelerimi hemolize uğratarak yok olmalarını sağladım. Bir gün fazla oksijensizlikten beynim duracak ancak o güne kadar bu turgorlu beyni kullanmam gerek. Bu yüzden benim bu kitaplara can vermem gerek. Ya da siz ne derseniz :)