Prawdziwa EXO-L, VIP, Babe i Shawol. Yaoistka jakich mało. Orginalna charakterem, ale niczym się (raczej) niewyróżniająca. Z (niełatwym) poczuciem humoru i odpowiednią dawkę sarkazmu. Irytująco ironiczna. Taka, która wie, że ten świat nie jest zły, jeśli się od niego za dużo nie wymaga i ma pieniądze na dobre wino z supermarketu ;) Czasami trudna w obyciu, ale (troszeczkę) wrażliwa i (w miarę) empatyczna. Jeszcze się wahasz, czy zerknąć na moje prace?






Pisarz-pornograf musi przestrzegać starych sztywnych zasad, aby jego pacjent był pewien zaspokojenia, tak jak pewni go są chociażby zwolennicy historyjek detektywistycznych. W powieściach pornograficzych akcja musi zatem sprowadzać się do kopulacji klisz. Styl, struktura ani obrazowanie nie ma prawa odwracać uwagi odbiorcy od jego letniej chuci. Powieść stanowić musi przeplatankę epizodów seksualnych. Pojawiające się pomiędzy nimi akapity mogą być co najwyżej szwami sensu, pomostami logicznymi najprostszej konstrukcji, krótkimi wprowadzeniami i objaśnieniami, które czytelnik pewnie i tak pominie, musi jednak wiedzieć, że istnieją, bo inaczej poczuje się oszukany (mentalność ta ma swe źródło w przyzwyczajeniu do "prawdziwych" baśni z dzieciństwa). Co więcej, sceny seksualne muszą tworzyć crescendo, z coraz to nowymi wariacjami, kombinacjami, płciami, przy nieustannie rosnącej liczbie uczestników, toteż finał książki winien bardziej niż pierwsze rozdziały ociekać sprośnymi sekretami.