siirinkaleminden

siirinkaleminden

Ümit Yaşar Oğuzcan - Ben Bir Eylül Sen Haziran
          
          Bir eylüldü başlayan içimde
          Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
          Çimenler sararmıştı
          Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
          Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
          Katar katar gidiyordu kuşlar uzaklara
          Deli deli esiyordu rüzgar
          Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
          Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar
          Neydi o bir zamanlar
          Sevmişliğim, sevilmişliğim
          O heyheyler, o delişmenlikler neydi
          Ne bu kadere boyun eğmişliğim
          Ne bu acıdan korlaşan yürek
          Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
          Önümdeki dizboyu karanlıklar da ne
          Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım
          Beni kötü yakaladın haziran
          Gamlı, yıkık eylül sonuma
          Bir ilkyaz tazeliği getirdin
          Masmavi göğünle
          Cana can katan güneşinle
          Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
          Çiçekler açtı dokunduğun
          Çimler büyüdü yürüdüğün
          Ve güller katmer katmer oldu güldüğün yerde
          Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
          Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
          Dallarım yere değiyor
          Güneşi batmadan saçlarının
          Bir dolunay doğuyor bakışlarından
          Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
          Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
          Başım dönüyor, off başım dönüyor yaşamaktan
          Ölebilirim artık
          Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
          Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
          Baksana; parmak uçlarım ateş
          Lavlar fışkırıyor gözbebeklerimden
          Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
          Benimle meydan oku her çaresizliğe
          Benimle uyu, benimle uyan
          Birlikte varalım onüçüncü aylara
          Ben bir eylül, sen haziran.