sister0000001

Popłakałam się kiedy zalogowałam się na to konto i zobaczyłam liczbę powiadomień i wszystkie wpisy na tablicy i wiadomości prywatne. Na samym początku, cześć kochani, żyje. Naprawdę żyje i o was nie zapomniałam. 
          	Chce usprawiedliwić moje bardzo, bardzo, bardzo głupie, okrutne i kłamliwe zachowanie - jest mi strasznie wstyd. Wiele razy obiecywałam na tym profilu, że już wracam do pisania, że zaraz wrócę, że tu zrobię maraton itp. 
          	Pragnę wyjaśnić wam co się wydarzyło i jak bardzo jest mi przykro i postaram się streszczać 
          	Ósma klasa podstawówki mnie przerosła. Stres, ilość powtórek, walka o oceny, o punkty, użeranie się z nauczycielami, ostatnie chwile z moją (już starą) klasą - to było dla mnie zbyt wiele. Bardzo się stresowałam, samookaleczałam się, chodziłam do psychologa, zażywałam leki... ciężko mi o tym mówić, ale było po prostu źle. 
          	Pisanie dawało mi radość i poczucie, że istnieje coś co daje mi poczucie, że mam na tym świecie cos mojego, dlatego miałam do niego ogromne wymagania. 
          	Chciałam być najlepsza, znana i dać z siebie 100% dlatego co chwilę przeprowadzałam korektę i poprawę książek. Pomijając stres z 8 klasy, czułam presję aby dać z siebie wszystko tutaj. Codzienna ilość powiadomień, komentarze, wiadomości przestawały dawać radość i szczęście, zamiast tego przynosiły stres i nawet łzy. Dlatego zniknęłam. 
          	Każdego dnia z tyłu głowy pamiętałam was wszystkich, wattpad i moje/wasze opowiadania. Czułam ogromne wyrzuty, ale jak się domyślacie czułam po prostu wstyd i poczucie winy, że tak was okłamałam (szczerze zastanawiałam się czy tego konta już mi nie usunięto albo zablokowano)
          	Dziś jednak tu jestem i piszę do was. I przysięgam, że tym razem się nie poddam. 
          	Kocham was i dziękuję.

BasnioborZyciem

@ sister0000001  pamiętaj tutaj nikt cię nie będzie krytykował za błędy ale będziemy cię chwalić za sukcesy. Rozumiem co czujesz bo sam też to przeżywam więc chciałbym napisać jeszcze jedną rzecz. Nie przepraszaj bo nie masz za co. To my powinniśmy przeprosić że wywarliśmy na tobie taką presję. Pamiętaj - kochamy cię taką jaka jesteś więc bądź sobą. Wiem z doświadczenia że łatwiej powiedzieć niż zrobić więc dam ci radę. Nie próbuj z dnia na dzień stawać się lepsza. Spróbuj z dnia na dzień pokazywać co raz więcej siebie. Jeśli komuś się nie spodoba jaka naprawdę jesteś to ten ktoś nie jest ciebie wart. Mi bardzo pomogło odcięcie się od mojej byłej klasy (w tym roku poszedłem do szkoły średniej) i rozpoczęcie nowego etapu na którym mam czystą kartkę i to ode mnie zależy jak ją zapiszę. Życzę ci tego samego. Jakbyś mogła to napisz bo możemy uszczęśliwić się nawzajem. Bardzo cię o to proszę ♥️
Reply

Dramatopisarka

@ sister0000001  Wracaj i dziękuję za wszystko 
Reply

Dramatopisarka

@ sister0000001  mam tak samo, boli czuję się źle, jednak twoje prace są dobre i trudno każdy potrzebuje przerwy
Reply

Zuaknaz

Moja droga mam nadzieje że u ciebie wszystko w porządku i że jest Ci lepiej.
          mam nadzieje że nie porzuciłaś pisania i do nas w końcu wrócisz, bo taki talent nie może się marnować UwU ! Ja dalej czekam aż zobaczę powiadomienie z nowym rozdziałem o ,,po przez Legendy", ale spokojnie poczekam (nie napisałam tego żeby dać presje tylko pokazać że masz wierną fankę hehe) U_U.
          Miłego dnia, nocy czy jaką tam porę dnia masz u siebie i wracaj do nas!!! OwO kochana!!! OwO

sister0000001

Popłakałam się kiedy zalogowałam się na to konto i zobaczyłam liczbę powiadomień i wszystkie wpisy na tablicy i wiadomości prywatne. Na samym początku, cześć kochani, żyje. Naprawdę żyje i o was nie zapomniałam. 
          Chce usprawiedliwić moje bardzo, bardzo, bardzo głupie, okrutne i kłamliwe zachowanie - jest mi strasznie wstyd. Wiele razy obiecywałam na tym profilu, że już wracam do pisania, że zaraz wrócę, że tu zrobię maraton itp. 
          Pragnę wyjaśnić wam co się wydarzyło i jak bardzo jest mi przykro i postaram się streszczać 
          Ósma klasa podstawówki mnie przerosła. Stres, ilość powtórek, walka o oceny, o punkty, użeranie się z nauczycielami, ostatnie chwile z moją (już starą) klasą - to było dla mnie zbyt wiele. Bardzo się stresowałam, samookaleczałam się, chodziłam do psychologa, zażywałam leki... ciężko mi o tym mówić, ale było po prostu źle. 
          Pisanie dawało mi radość i poczucie, że istnieje coś co daje mi poczucie, że mam na tym świecie cos mojego, dlatego miałam do niego ogromne wymagania. 
          Chciałam być najlepsza, znana i dać z siebie 100% dlatego co chwilę przeprowadzałam korektę i poprawę książek. Pomijając stres z 8 klasy, czułam presję aby dać z siebie wszystko tutaj. Codzienna ilość powiadomień, komentarze, wiadomości przestawały dawać radość i szczęście, zamiast tego przynosiły stres i nawet łzy. Dlatego zniknęłam. 
          Każdego dnia z tyłu głowy pamiętałam was wszystkich, wattpad i moje/wasze opowiadania. Czułam ogromne wyrzuty, ale jak się domyślacie czułam po prostu wstyd i poczucie winy, że tak was okłamałam (szczerze zastanawiałam się czy tego konta już mi nie usunięto albo zablokowano)
          Dziś jednak tu jestem i piszę do was. I przysięgam, że tym razem się nie poddam. 
          Kocham was i dziękuję.

BasnioborZyciem

@ sister0000001  pamiętaj tutaj nikt cię nie będzie krytykował za błędy ale będziemy cię chwalić za sukcesy. Rozumiem co czujesz bo sam też to przeżywam więc chciałbym napisać jeszcze jedną rzecz. Nie przepraszaj bo nie masz za co. To my powinniśmy przeprosić że wywarliśmy na tobie taką presję. Pamiętaj - kochamy cię taką jaka jesteś więc bądź sobą. Wiem z doświadczenia że łatwiej powiedzieć niż zrobić więc dam ci radę. Nie próbuj z dnia na dzień stawać się lepsza. Spróbuj z dnia na dzień pokazywać co raz więcej siebie. Jeśli komuś się nie spodoba jaka naprawdę jesteś to ten ktoś nie jest ciebie wart. Mi bardzo pomogło odcięcie się od mojej byłej klasy (w tym roku poszedłem do szkoły średniej) i rozpoczęcie nowego etapu na którym mam czystą kartkę i to ode mnie zależy jak ją zapiszę. Życzę ci tego samego. Jakbyś mogła to napisz bo możemy uszczęśliwić się nawzajem. Bardzo cię o to proszę ♥️
Reply

Dramatopisarka

@ sister0000001  Wracaj i dziękuję za wszystko 
Reply

Dramatopisarka

@ sister0000001  mam tak samo, boli czuję się źle, jednak twoje prace są dobre i trudno każdy potrzebuje przerwy
Reply

sister0000001

Czytam moje opowieści od początku i zobaczyłam wielką ilość błędów stylistycznych, interpunkcyjnych, zmiany perspektywy itp, dlatego ten wieczór będę poświęcać ,,doskonaleniu" tych rozdziałów i może dodam nowy rozdział <3 
          
          Już nie pamiętam czy wattpad usunie aktualnie komentarze, trzymam kciuki, że nie, bo kocham wasze komentarze