Red&Blue

'Cat Among the Pigeons'ı konusu ve işleyişi bir noktada 'Paparazzi' ile benzer olacağı için kaldırıyorum. Kitabı takip edenlere ve şimdiye kadar destek olanlara teşekkür ederim♥♥♥

Balım bir okuma listene bakayım dedim de İspanyolca kitaplar vardı be kültürlü bir balsın sen başka bildiğin diller var mı

Sonunda düzeldi. YAŞASIN AGAGAGAGAG

Pekala kızlar bütün yolları deniyorum ve not defterimden kopyala yapıştır yaptığım bölümü silip tek tek baştan yazıyorum sizin için ༎ຶ⁠‿⁠༎ຶ

Paparazzi fic'inde bir problem var sanırım neden olduğunu anlayamıyorum ancak satır arası yorumları en alta atıyor ve paragraflara yorum yapılamıyor. Eğer bu devam ederse bölümü kaldırıp tekrar yayınlayacağım. En içime sinen bölümde böyle bir sorun yaşanması da ayrı bir ironi. Fici takip eden herkesten özür dilerim. Yaşanan bu aksaklık en kısa sürede hallolacak arkadaşlar. Anlayışınız için gerçekten minnettarım ಥ⁠‿⁠ಥ

Ma Coraline non vuole mangiare, no
          Sì, Coraline vorrebbe sparire...

Parmak uçlarım uyuşuyor. Neredeyse bana ait olan uzuvları hissetmemeye başlıyorum. Aynaya baktığımda gördüğüm yansıma bana o kadar uzak ve yabancı ki...
          ‎
          ‎Bazen yaşamak için nefes almak yetmiyor. Çünkü o aldığım her bir nefes zerresi mutlaka boğazıma düğümleniyor. Ve beni yaşatmak dışında her şeyi yapıyor...
          ‎
          ‎İnkar ediyorum. Her seferinde kaçıyorum olduğum kişiden. Kabullenemiyorum. Bağırmak, boğazımı parçalarcasına çığlık atmak istiyorum. Beni böyle yarattığı için Tanrı'ya hesap sormak istiyorum. 
          ‎
          ‎Yapamıyorum.
          ‎
          ‎Korkuyorum ondan. Bana yapabileceği şeylerden, beni bir böcek gibi ezip yok edebilecek olmasından korkuyorum.
          ‎
          ‎Hayır korktuğum şey ölüm değil. Ölüm benim cennetim. Hasret kaldığım biricik sevgilim. Benim korkum ölürken acı çekecek olmamda...
          ‎
          ‎Ben gelince zaman duruyor, saatler bozuluyor; bebekler ağlıyor, kediler kaçışıyor. Günler...
          ‎
          ‎Günler ellerimde parçalanıyor. Her şey yok oluyor. Geriye sadece acı ve hayal kırıklığı kalıyor. 
          ‎
          ‎En can yakan o iki şey...
          ‎
          ‎İkisi de canımı okuyor. Ve ben hâlâ ölemiyorum...
          ‎

‎Yaseminler 
          ‎
          ‎Yaseminlerin arasında dolaşıyordu. Parmak uçları narin tomurcukların üzerinde gezinirken hiç duyulmamış bir melodi doldurdu kulakları. Ritmi dehşet sözleri ölüm gibiydi.
          ‎
          ‎Ölüm şarkısıydı bu. Herkes bilmezdi.
          ‎
          ‎Yalnızca ölümün içinden gelenlerin ya da ölümün ta kendisi olanların bilebileceği bir şarkıydı bu.
          ‎
          ‎Ürperdi çocuk. Onun ölümle işi olmamıştı ki hiç.
          ‎
          ‎Ama şu anda rüya aleminde olduğunu bildiği halde karşısında parmak uçları yaseminleri kutsayan çocuğun sonu olacağını biliyordu. 
          ‎
          ‎Bu eşsiz güzellik onun sonu olacaktı.
          ‎
          ‎Ölüm bu kadar güzelse katlanabilirim diye düşündü. Ama acaba katlanabileceği tek şey ölüm mü olacaktı?
          ‎
          ‎
          
          ‎

Selaaaam Yeni fic yayınladım göz atmak ister misin???

Günah işlemek ne kadar zor olabilir ki? Saniyeler içerisinde cehennemlik olmak ne kadar imkansız olabilir ki?
          ‎
          ‎Gel bana, yardımcı olacağım sana...
          ‎
          ‎Öncelikle işleyeceğin günaha karar vermen lazım. Birilerini öldürebilirsin, bir şeyler çalabilirsin, bir şeylere zarar verebilirsin. Veya, veya zina edebilirsin. Büyük küçük, her şekilde...
          ‎
          ‎Ama unutma! Ne yaparsan yap bu günahtan zevk alman lazım. Yaptığın şey seni mutlu etmeli. Yoksa cehenneme gidemezsin!  
          ‎
          ‎Dokun günahına. Hisset onu iliklerine kadar. Başını geriye at ve sahip olduğun tüm hücrelerine günah işlediğini anlat. Ama unutma, zevk alıyorsun. O halde sorun yok...
          ‎
          ‎Ne demişler, eğer tecavüze uğruyorsan ve bundan kaçamıyorsan zevk almaya bak. Eğer günah işliyorsan ve bunu terk edemiyorsan -belki de etmiyorsan-  işlediğin günahtan zevk almaya bak. İnan bana sonrasında daha fazlasını isteyeceksin...
          ‎
          ‎Parmak uçların uyuşacak, ellerin titreyecek, nefes seslerin kulaklarını delip geçecek... Sense sadece bir kez daha günah işlemeye çalışıyor olacaksın...
          ‎
          ‎O günaha tekrardan ulaştıysan senden mutlusu yok değil mi? Nasıl da zevk veriyor ama... Şimdi tam bir pisliksin. İşlediği günahtan zevk alan bir pislik. Ama  bekle, pislik olmak neden bu kadar zevk veriyor...
          ‎
          ‎Tebrikler. Aramıza hoşgeldin. Artık sende her seferinde daha fazlasını isteyen bir günahkarsın.
          
          ‎Ama sorun yok. Çünkü zevk aldın, öyle değil mi?