Herkese selam. Arkadaşlar inanın yıllar sonra buraya ilk geri döndüğümde oldukça hevesli ve dopdolu geldim ancak şu sıralar ruh hali olarak Kemal Sayar'ın, "yas, sadece sevdiklerimizi kaybetmekle olmaz. Bir yaşama biçimini kaybetmek de yastır. Bir şehri bildiğimiz halde kaybetmek, rutinlerimizi kaybetmek de yastır. Hatta itikatlarımızı, dünyayla ilgili inançlarımızı kaybetmek de yastır." dediği yerdeyim. Yani yastayım. Rutinlerimi kaybettim, düzenimi şaşırdım, yapabileceğime olan inancımı kaybettim. En önemlisi hayat hevesimi yitirdim. Gerek sağlık sorunlarım gerek özel hayatımda yaşadığım süregelen sorunlar beni oldukça yıpratıp yordu. Bu süreç içerisinde bölüm yazmaya elim gitse de mental olarak çöküş içinde olduğumdan bu durumu kitabıma yansıtmak istemedim. O yüzden bir süre daha buralarda yokum. Affınıza sığınarak sizlerden bir süre daha için özür diliyor, bekleyen okurlarıma da, çok daha iyi bir şekilde dönmek üzere söz veriyorum.
Gecenin hayrı üzerinize olsun, çiçeklerim. <3
