Kelebek kozasını örmüş uyuyor.
Bekçisi onu gözetliyor.
Bekliyor,
Gerçeğin hazin sonunu
Ses etmiyor ama,
Bir günü, dünyalara sığdırmak için hesap kitap yapıyor.
Bir yandan ağlıyor..
Sonra bir şeyler mırıldanıyor; belli ki dönüşü yok, olsa sen gelirdin. Bir yolunu bulur bana seslenirdin..
Abelia...