Zaman öyle ya da böyle geçiyor, isteklerimiz olsa da geçiyor, olmasa da. Bazen düşünüyor insan neden olmuyor, neden her şey ters gidiyor, neden neden diye ama bazı noktaları kaçırıyoruz bu nedenler arasında. Bazen hiçbir neden olması gerekmez, sadece öyle olması gerekir. Canımız yansa da kabullenmek zorunda kalırız. Mesele de bu değil mi? Her şeye rağmen dimdik yaşayabilmek. Hayatın çetin savaşına karşı her ne olursa olsun mücadele edebilmek. Bazen içine içine ağlamak ama dua ede ede Allah’a yalvarmak. Umut ede ede yaşamak işte. “VAROLMAK” tamamen bu!
