Neblina 🌑

verdigin umutta, yaktigin ateste bogul
          kor kuyularda yankilansin caresiz sesin
          adimi haykir da bos yankilar tokat gibi carpsin
          yere goge sigdiramadigin beni bir avuc topraga sigdir
          ben zaten kul olacagim ama sen de kor olmadan kurtulama
          is kok 
          kor ol
          harlan dur
          ama soneme
          

garip bir sessizlik var simdi odada. olum desen degil ayrilik desen degil huzur desen hic degil sessizlik duvarlara carpip yalnizligin koynuna yuvarlaniyor gecenin zifirisinde canavarindan kactigini saniyor oysa canavarin kendisi oldugunu bile bilmeden. soylenecek her sozcuk akabinde onun yataginin altindaki canavardan daha urkunc. tebessum ediyor kendi seytanina, tanridan cok uzakta bir zebani kadar bile yakin degil iken seytanin tanriya sirtini yasladigina sahit oluyor gozler. ne trajikomik degil mi yanan atesin bile bir sahibi var en kotu izdiraplarin bile sahipleri var. oysa kendi acilarini sahiplenemiyor , kendinden haberi uok aval aval kendini ariyor kayip. ne araf ne cennet ne cehennem sahipleniyor onu. belkide tanriya muhtac kul o lakin yine tanrisindan kaciyor. tanriya kaciyor. kirpilerin bile sevildigi bu dunyada sevgiden cok uzakta bas oksanmasinim bile ne oldugunu bilmeden neyi aradigindan bir haber yasiyor. yasamak denirse tabii

Evsiz insanları anlıyorum sanki
          Herkese kacarsin 
          Elli kişiye sığınırsin ve bir kişi etmez
          Kendi evinmis gibi davransan da senin değildir iste

Canım o kadar yanıyor ki 
          Dünyadan silinsem bı guncuk
          Sadece sarılsam ve sussak
          Konuştukça daha da anlasilmamak ağır geliyor
          Buz gibi odada beynim uyuşmuş 
          Uzuvlarimi hissetmiyorum
          Sadece seni özlüyorum

Hançeri saplayan bendim ama çekip çıkaran da sendin 
          Silahı tutusturan bendim ve çekip vuran da sendin
          Saldıran bendim ama yenip yok eden de sendin
          Sadece sus
          Sus ve bitisimizi izle
          Bu dramdan başka bir şey olmayacak
          Sen sadece tek acı cekenin sen olduğunu sanan bı aptalsın 
          Aç gözünü ve yok oluşumuzu izle
          Kafka hakliydi, olmuyorsa olmasın oluyor gibi olmasından iyidir bilinmezlik en kotusudur
          Mesafeler bilinmezlikten başka bir şey değildi
          Şayet beni nasıl kırıp kenarı attığına şahit oldum 
          Boş simalar şahidimdir ki dön desen yine gururumu atıp kosardim keza arsizdir bu sevgim

Evimi özledim

Ben hep gittim
          Alışkanlık işte" demisti bir gün 

Birbirine kalanlar değilde
          Birbirini bulanlar yada seçenler

Ama sensiz zorlanirim

bazı gecelerde ruhum burnumdan damlayacak gibi hissediyorum. zihnime sığmıyor uğultular, kulaklarımdan taşmalarını engelleyemiyorum. bazı gecelerde gözüme uyku girmiyor. bazı günler hiç geçmeyecekmiş gibi hissettiriyor. bazen de bir tarihten koşarak kaçasım geliyor. 
          günler beni deli ediyor. 
          içimdeki de sadece işleri zorlaştırıyor. 
          yoruluyorum