Aşkın Emeği Boşuna;
Shakespeare'in bir komedyası. Oyunda, genç Navarre Kralı ile üç arkadaşı bir yıl süreyle kadınlarla ilişkilerini tamamen kesip kendilerini okumaya ve bilime vermeye kararlaştırırlar. Ancak Fransa Prensesi, üç güzel nedimesiyle İngiltere'yi ziyarete gelince işler karışır. Sürekli aldatmacalarla ve gülmeceyle gelişen oyun, Fransa'dan gelen bir haber üzerine sona erer ve bu komedide mutlu son gerçekleşmez. Filme de alınmış olan bu oyunda Shakespeare, gerçek tarihsel olaylara dayanmayan özgün bir temayı şiirsel bir güldürü olarak verir.
Her ne kadar bu özeti oyunun adını bir komedya olarak nitelendirse de -her özet bu oyunun bir komedya olduğunu söylüyor gerçi- özünde yine bir imkansızlık barındırır,yine mutsuzluk ve yine kavuşamama
Sevenlerin kaderi bu sanırım;gerçi kaderi tam olarak imkansızlıktan ziyade seçime kalıyor
Her hikayede bir seçim şansı sunuluyor,beraberlik ya da çok normaldir ki ayrılık
Bu noktada gerçekten seven olduğunda bırakmamayı tercih ediyor-en azından öyle söylüyorlar, şahsi yaşamış olduğum bir şey değil, sanırım seven olmadı daha,gerçi sevilecek bir yanım olduğunu öncesinde kendim düşünmem kaldı ki karşımdaki kişi yapsın-ve birliktelik daim oluyor,ne mutlu öylelerine!
Diğer bir öncül bırakmaya gelelim...
Bana sorulursa “gerçekten” değer veren ve sevmeyi bilen bunu yapmaz;ama gariptir,onlar da en çok seven(!) oluyorlar(mış),öyle ki karşısındaki için sevgisinden,aşkından vazgeçiyor
Ah ne kadar seviyor,ne kadar fedakar(!)
Bunların dışındaki son ve en kötü durum ise kolayına kimsenin anlamadığı ama ne hikmet herkesin bildiğini iddia ettiği durum
Burada seçim de var kader de
Kişi seçimini kalmaktan yana kullansa da kader izin vermez,seçim yetersiz kalır,emekler sarfedilir
Ama kader kararı çoktan vermiştir
İşte o zaman gerçekten aşkın emeği boşunadır
