Bu yüzden inan bana anlıyorum seni. Çevren de anlıyor. Ama yaşıtların da ergen olduğu için hak veremiyor çünkü onlar da senin kendi huzurunu istemen gibi önce kendi huzurlarını istiyor. Senden küçükler seni anlıyor ama abarttığını, daha basit olduğunu düşünüyor çünkü onlar daha bu durumu yaşamadılar. Büyükler ise anlıyor ama çoktan olgunlaştıkları için yaşadıkları şeyler atlatılan şeyler onlara göre yalnızca, yani senin de atlatmanı bekliyor ve istiyorlar.
İnan bana, insanlar anlıyor ama elden gelen bir şey olmuyor. Doğanın işleyişi bizden önce de böyleydi, bizden sonra da böyle olacak. Her insan 21 yaşını doldurana dek ergendir, başka yapabileceğimiz bir şey yok.
Sakinleşebileceğimiz biri veya daha makul olanından bir hobi edinmek ve kafa dinlemek için başvurmak, bu bizim atlatana dek yapabileceğimiz tek şey. Tek yapabileceğimiz bir liman, bir durak bulmak oluyor bizlerin de.
Yorgun olmamız kadar normali yok, bitkin ve bitmiş hissetmemiz kadar normali yok. Ancak her ne kadar sabırsız ve bıkmış da hissetsek, geçeceğini ve üstesinden gelebilecek kadar güçlü olduğumuzu bilmeliyiz. Unutmamalıyız.
