Bir gün yağmurlu bir havada kafa dağıtmak için dışarı çıkmıştım, ama çok morelim bozuktu, nedensizce canım sıkkındı. Hava bulutluydu ve baya rüzgar esiyordu. AirPods vardı kulağımda, şarkıdan şarkıya geçiyordu. Biraz dolaştıktan sonra eve dönmek için çiçekçinin yanından geçerken onu gördüm, yada öyle sandım. Tam o zamanda "Seni Dert Etmeler" çalmaya başladı kulağımda, biraz yerimde durup olayı anlamaya çalıştım. Başta bu bir işaret, evet o geldi sandım, peşinden gittim. Her adımımda daha çok ümitlendim. Yanına varıp pardon diye yüzüne baktım.. o değildi.. o olmazdı. Uzaktan benzetmiştim.. çok benzetmiştim. O olmasını çok istemiştim. Peşinden gittiğim çocuğun o olamayacağını çok iyi biliyordum ama kulağındaki şarkıya kandım, bi an duygularıma yenik düşmüştüm. O an yine gözlerim doldu, kalbim bir kez daha sıkıştı, dakikalarca o yağmurun altında ıslandım, günlerce aklımdan hiç çıkmadı, her seferinde yüreğim sızladı. Gerçek olmasını çok istedim. Vazgeçemedim.. unutamadım.. hep keşke sen olsan dedim...