vanteims

sen yalancıydın, ben ise yalanlarına inanmaya çalışan bir korkak. 

ben vazgeçtim. 

ve kitabın sonu şöyle bitiyordu ; o ilk gördüğü, tanıdığı güvendiği
          sevdiği insan değildi artık "seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı"

ben çok yorgunum. 

beni bana geri ver, bir şansım olsun. 

bana gerçeklerle nasıl yüzleşmem gerektiğini öğreten sana; aynaya utanmadan bakmayı, gece lambasını kapatarak huzurlu uyumayı, yalnız kalmaktan korkmamayı, tabağımda yemek bırakmamayı, en çok senden, en çok seni. aynı evin anahtarlarını paylaştığımız, omuz omuza-diz dize. yıllarımı seni aramakla harcamışım, bilmiyordum tadına varına kadar. şimdi  bütün yüklerimden kurtulup dünyanın tepesine çıktım. nolur kalbine beni ıskalatma.sana, hem beni doğurup  aynı anda öldürebilen sana. evin olmam dileğiyle.