Romeo

dostlar ben de tonighti unuttum izninizle okuyup öyle bölüm atacagımdır

gelin soyle yapilacaklar listesi yapalim bakalim ficlerini unutmus yazariniz napmali:
          
          yazarinizin whoyu bitirmesine 15 bolum kaldi, gercegi soylemek gerekirse anlatacaklarim kitaplara sigmayacak kadar cok ama ben 30 bolum tutup kisa(!) kesmeye karar verdim. cunku who yazarinizin psikolojisini mahvediyor.
          
          gecelim snowmane: 4 bolumcuk sonra final ama cok useniyorum tamam mi kisa yazarsam kotu hissederim.
          
          cardigana 15 bolumle veda edelim dyorum
          
          pretty when you cryin finali aklimda var ama kqc bolum surer bilmiyorum, gwneli texting oldugundan duz yazilari finale birakarak 20de istiyorum bitirmeyi
          
          carmeni bitiremiyorum carmwni unutun.
          
          digerlerinin finallerini bile planlamadim.
          
          ve oneshotlar firlatablirim 2 3 tane.
          
          sonra 10 bolumluk falan meanie yazqsim var.
          
          hicbirini yapmayacagim ama olsun

aq bu hesap kalmis boyle aglicam

bir zamanlar güzel bir şair olma hayalim vardı, ama bir takım talihsiz olaylar üzerine o hayallerin altüst oluşunu, parçalanışını izledim. sık sık dua ettiğim, ışıl ışıl ve dağınık gece göğündeki milyonlarca yıldızlar gibi. ama pek de umursamadım çünkü biliyordum; gerçek özgürlüğün ne olduğunu anlamak için önce istediğim her şeyi elde etmem, sonra onları kaybetmem gerekiyordu. eskiden tanıdığım insanlar yaptığım şeyleri, nasıl yaşadığımı öğrendikleri zaman bana nedenini sordular, ama gidecek yeri olan insanlara çene yormanın hiçbir anlamı yoktu.onların, başını yaslayacağın bir evin sıcaklığını başkasında aramanın ne demek olduğu hakkında hiçbir fikirleri yoktu. ben hep tuhaf bir kızdım, annem dengesiz ruhlu olduğumu söylerdi. kuzeyi gösteren nezih bir pusulam yoktu, sabit bir kişiliğim yoktu. okyanus kadar dalgalı ve geniş olan ruhsal bir kararsızlık..  ve işlerin bu şekilde sonuçlanacağını planlamadığımı söylersem yalan söylemiş olurum, çünkü ben diğer kadın olmak için doğdum. kimsenin olmayan, herkese ait olan. hiçbir şeyi olmayan, her şeyi isteyen. her deneyim için bir hırs ve özgürlüğe olan bir takıntıyla, bu beni hakkında konuşamayacağım kadar dehşete düşürdü ve beni çılgınlığın gözümü kamaştıran ve başımı döndüren göçebe bir noktasına sürükledi..