Her şey o kadar uzak gözüküyor ki...
Kim yaşamış o günleri, kim beklemiş o ışığı, kim sabahlamış günlerce hatırlayamıyorum. Ama o sızıyı hatırlıyorum. Şekil değiştirdi sadece. Artık bir kıyaslamaya evrildi. Bir dönüm noktası. Hayat tecrübesi. Aynı hataya düşme tembihleri.
“Narkissos için ağlıyorum, ama onun yakışıklı olduğunu hiç fark etmemiştim ben. Narkissos için ağlıyorum, çünkü sularıma eğildiği zaman, gözlerinin derinliklerinde kendi güzelliğimin yansımasını görebiliyordum.”