cocuklugum canakkale ayazma dardanos ve daha nicelerinde gecti, her yaz babam sabah kalkıp ise giderken okullar tatil diye beni de yanında tershaneye bazen de sehir dısına götürürdü, bu gezilerde süphesiz en cok yesili sevdim ben denizin maviligine kadar alabildigince uzanan kocaman boylu agacların gölgesinde oturdugum hala daha hatıralarımda, türkiyemi çok seviyorum edirneden karsa her karıs topragı benim vatanım, tüm haksızlıklarına ve dayanılmazlıgına rağmen bu vatanı korumak zorundayız, bu toprakları kimsesizlige terl etmeye icim hic el vermiyor her gecen gün cevremdeki herkes yavas yavas yurt dısına tasınırken veya yolunu hazırlarken kalan bir avuc olarak vatan icin calısmaliyiz, topraklarımız talan ediliyor cigerlerimiz yanıyor inanın dünyada bunun esi benzeri cok az cok ülke gezdim brezilyanin varoslarında hindistanin izbelerinde dolasırken bile bu halk kadar kimsesizlige terk edilmis inancsizlastırılmıs toplumlar görmedim, bizi cok seviyorum ama türkiye cumhuriyeti bizden daha büyük ormanları, hayvanları ve insanları haklarıyla birlikte koruyacagımız günlere….