Niespełniona pisarka, o ambitnych planach, z motywacją wykonującą tak chaotyczne synusoidy, że nie powstydziłaby się ich najbardziej zawiła funkcja matematyczna. Nie pytajcie mnie, jaka dokładnie, bo nie specjalizuję się w przedmiotach ścisłych. 
Kocham pisać, wiersze w szczególności, chociaż marzy mi się nieco bardziej wymagające dzieło. Poezja to cudowność świata, z którego korzystam aż zanadto, przez swoje lenistwo. Wiersze są (z reguły) krótkie, a to duży plus, bo automatycznie wymagają przez to mniej wysiłku.
Oprócz tego uwielbiam słuchać muzyki, śledzić YT-bowe dramy (fascynujące zjawisko), oglądać anime i poprawiać swój humor zakupami i kawą mrożoną (to nie jest dobry sposób na terapię, nie naśladujcie mnie, proszę). 
Po wakacjach rozpocznę klasę maturalną na profilu biologiczno-chemicznym, chociaż mam do tych przedmiotów dość spore obrzydzenie (szczególnie do chemii). Planuję pójść na studia zupełnie z nimi niezwiązane, czyli sfery bliskie humanistyce i kompletnie nie obchodzi mnie, że będę musiała przygotować się samodzielnie do rozszerzenia z angielskiego i polskiego.  Nie myślę też o licealnych latach, jako zmarnowanych. Dzięki nim upewniłam się w tym, co tak właściwie chcę w życiu robić, a to naprawdę, n a p r a w d ę, dużo. 
Wiążę swoją przyszłość z pracą, w której będę mogła pisać. Cokolwiek, dosłownie. Po prostu nie wyobrażam sobie zawodu, który nie będzie tego wymagał. 
Zachęcam serdecznie do wgłębienia się w fascynujący świat prac, które stworzyłam. Nie ma tu jeszcze zbyt wielu dzieł (najdłuższe jest dodatkowo najstarsze i to tak potężnie, co niestety widać), ale z pewnością pojawi się tu kiedyś coś świetnego. Taki mam cel. 
Proszę, niech w końcu motywacja walnie mnie boleśnie w twarz i zagna do działania...