yanbolis
Bir son bahar gibiydi gidişin..
Ağaçlar yapraklarını dökerken sende hayatımdan gidiyordun...Sanki herşey yaprağın ağaçtan düşüşü gibiydi sessiz ve usulca süzülürken havada yere hiç düşmiyecek gibiydik... Gidiyordun hayatımdan meğer biz neler yitirmişiz bu renkli dünyanın içinde..
Oysa ağaçlar yeniden can bulurken bu evrende biz kendi içimizde döngümüzü yaratamamış birer canlıyız sevmelerin yasakladığı bu şehirde .....