Efendim?” dedim. “Sana yapılan bir tür tacizdi. Ve bu ağabeyimin kırmızı çizgisidir. Savunmasız birine yapılan onun çizgisini bozar abla” dedi. “Bir kadına yapılan , yapılacak olan; kadının kalbinin korkuyla atması o sınırı aşar. Onun içindir endişesi. Onun içindir öfkesi keza sen onun” deyip durdu. O bile kabul edememişti bizi. Biz yoktuk ki adam kabullenebilsin. Anlamıştım şimdi tavrını. “Siz bizlere emanetsiniz abla. Çiçek bahçeleri açmamız gereken yollarınızı kanatırsak nasıl hesap verebiliriz” dedi.
Merhamet Arem’ de olmayacağını düşündüğüm tek duygu. En güzel şekilde onda vardı.
Bana tokat atan. Saçımı çekip yere iten adamın kadınlara yapılan her türlü şiddete karşı sınırı vardı. Kırmızı çizgisiydi.
KP 14....