เช้าวันต่อมา 06:00 น.
(วันพฤหัสบดี)
"ชิโนะฮานะจางง"
"หึ!"
(งอล)
"เก๊าขอโตดดดด เก๊าเมาอ่าาา"
ไอโกะที่กำลังอ้อนอยู่
"เดี๋ยวกูมา"
"อ่าาาา ชิโนะฮานะจางง กูขอโตดดดด"
ไอโกะวิ่งมากอดผม
จากด้านหลัง
หึ!
"งั้น.."
"หืมมมมม><"
"ช่วยลืมมันทีสิ"
"ห๊ะ.."
หายดีใจแบบดื้อๆเลยแหะ
"ลืมมันที"
"ท..ทำไมก.."
ไอโกะทำหน้าแบบเสียใจมาก.. เหมือน
จะร้องไห้ออกมา แต่ก็พยายามอดกลั้น
"เราไม่ได้เป็นไรกันนิ ช่วยลืมมันซะ"
คำๆนี้..มันไม่สะทกสะท้าน..เกินไป..
หรอก
"ช..ชิโนฮาดะจัง.."
"กูไปก่อนนะ"
"ไปไหน"
กึก!
"..."
ผมสตั๊น 2-3 วิก่อน
เดินออกไป
ปังง!
ไอโกะ อากาเนะ
"ฮึก..อึก..ฮืออออ"
ท..ทำไม..เราถึงได้..รัก..มากขนาดนี้
ชิโนะฮานะจัง...
ผมหลับครับ..
ผมตื่นมาอีกทีก็ 10 โมงกว่า
"แค่กๆ!"
โอ๊ยย! ไข้ขึ้น เฮ้อ..แบบๆก็หายและ ช่างๆๆๆ
ว่าแต่ว่า..ชิโนะฮานะจังไปไหนกันนะ
ผมเดินออกไปนอกบ้าน
"เอ๊ะ!? ฝนตกนิ"
ชิโนะฮานะจังอยู่ไหนกันแน่นะ
ชิโนะฮานะ อาคุมะ
มันมาอีกแล้ว..มัน..มันมาอีกแล้ว!
"ไอโกะคุงงงง~"
"แฮ่ก แฮ่ก"
"ไม่เป็นไรน้าาาา"
"ออกไป.."
"ออกไปไหนละ~"
"ไป..ไปไกลๆ!!"
"หึ! มึงนิ..โง่จริงๆเลยน้าา"
"..."
"ออกมาจากบ้านหลังนั้นทำไมกานน ถ้านายยังอยู่นะ คงได้..อร่อยไปนานแล้ว"
"ไม่..ไม่!!"
"ชิโนะฮานะจัง!!!"
"ไอโกะ.."
ไอโกะวิ่งเข้ามาหาผม
"มึงเป็นอะไร! ร้องไห้ทำไมละ! เพราะกูใช่ไหม กูขอโทษนะ ชิโนะฮานะจัง"
เสียงนี้มันเริ่มเบาลง
"ชิโนะฮานะจัง!"
เบาลง..
"ได้ยินไหม! ชิโนะฮานะจ! อัก!"
ไอโกะ อากาเนะ
อยู่ๆชิโนฮาดะจังก็กัดคอผม เลือดผมกอักออกมา
เคี้ยวนี้มัน..อะไรกัน!
อยู่ๆอาการที่เหมือนกับตอนนั้นก็เริ่มเกิดขึ้น
*ตอนที่ 10 กูไม่ใช่คนอีกต่อไปแล้ว..
เขาสีดำเริ่มงอกออก แต่กลับยาวกว่าเดิมดวงตาข้างซ้ายจากสีแดงกลับเป็นสีดำเข้ม แต่อีกข้างจากสีดำอ่อนกลายเป็นสีแดงเหมือนข้างขวา แต่สีดันเรืองแสงสวย ผมเริ่มยาวขึ้นๆ
"อัค!!"
"ไม่.."
ชิโนะฮานะจังผละออก
"ไม่! นี้..นี้ไม่ใช่กู ไม่ใช่กู..ไม่ใช่..ไม่ใช่!!"
"ชิโนะฮานะคุงง พยายามได้ด้วยกันเถอะน้าา
ได้เวลา.. ล้างโลก"
.
.
.
เรียบร้อยไป 1
YOU ARE READING
(yaoi)The devil รักวิบัติss2 ภาค ปีศาจดอกไม้แห่งความตาย
Spiritualผมมันแค่เด็กที่มีอาการโรคซึมเศร้าคนหนึ่ง ที่ไม่รู้ตัวเองว่าตัวเองเป็นตัวอะไรกันแน่ กับคนคนหนึ่ง..ที่คอยเคียงข้างผมตลอดเวลา แต่ผมกับ......
