ΟΙ 6 ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Κεφάλαιο 13

Ο Νικήτας μετακόμισε την επόμενη μέρα κιόλας μέρα στο σπίτι του Ηλία. Στον Βασίλη δεν είπε το που θα πήγαινε. Πρώτα θα μίλαγε στον Στάθη και μετά στους υπόλοιπους. Το θεώρησε το πιο σωστό από όλα αφού είναι ο κολλητός του και το αγόρι της αδελφής του. Το είχε συζητήσει και με την Αναστασία και ήταν σύμφωνη. Αύριο θα του μίλαγαν και οι δύο μαζί.

Η Αναστασία και ο Νικήτας πήγαν μαζί στη σχολή. Η Αναστασία θα πήγαινε να βρει τα παιδία και ο Νικήτας να πάρει κάτι σημειώσεις από ένα παιδί της σχολής του.

Καθώς πήγαινε προς το τραπέζι των φίλων της, έπεσε πάνω της ένα άγνωστο για εκείνη παιδί και όλος ο καφές του βρέθηκε στην μπλούζα της.

<Ωωω χίλια συγνώμη.> της είπε το αγόρι.

<Δεν πειράζει. Δεν έγινε και τίποτα σοβαρό.> αν και είχε στεναχωρηθεί δεν το έδειξε και με ένα χαμόγελο έφυγε από την καφετέρια και πήγε προς τις τουαλέτες για να καθαριστεί. Υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα το έκανε αλλά δεν ήθελε να την δει έτσι ο Στάθης.

Τα παιδία δεν είχαν δει όλο αυτό το σκηνικό και συνέχισαν να μιλάνε ανενόχλητοι. Η μόνη που το είχε δει ήταν η Κατερίνα και με ένα στραβό χαμόγελο την ακολούθησε.

<Αναστασία, είδα τι έγινε και είπα μήπως χρειάζεσαι βοήθεια.> της είπε όταν μπήκε στο μπάνιο. Την βρήκε να τρίβει την μπλούζα με ένα βρεγμένο χαρτί. Δεν υπήρχε κανείς άλλος στο μπάνιο. Ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν.

<Δεν βγαίνει με τίποτα.> παραπονέθηκε η μικρή και γύρισε να κοιτάξει την Κατερίνα με βλέμμα που ζητούσε βοήθεια.

<Πρέπει να βγάλεις την μπλούζα σου και να την βάλεις κάτω από το νερό. Αχ δεν έχει σαπούνι. Πάω να πάρω από την καθαρίστρια και έρχομαι να σε βοηθήσω.> είπε και βγήκε από το μπάνιο.

Η Αναστασία έβγαλε τη μπλούζα της και την έβαλε κάτω από το νερό έτσι ώστε να βραχεί ο λεκές. Δεν πέρασε ούτε ένα λεπτό και η πόρτα του μπάνιου άνοιξε. Μέσα μπήκε ένα αγόρι αλλά είδε αμέσως το πρόσωπο του. 

Όταν το αγόρι γύρισε ήρθε αντιμέτωπη με δύο πράσινα μάτια ίδια με τα δικά της. Το στραβό χαμόγελο του Νικήτα εξαφανίστηκε μόλις είδε μπροστά του την αδελφή του. 

<Τι κάνεις εσύ εδώ;> ρώτησαν και οι δύο ταυτόχρονα.

<Κάποιος έπεσε πάνω μου και χύθηκε ο καφές του και τώρα προσπαθώ να τον καθαρίσω.> του εξήγησε πρώτη η Αναστασία.