Kaldırımda oturuyordum sonbahar tenimi yıkıyordu resmen LANET OLSUN önümdeki dairesel şeritleri izlemek çok hoşuma gidiyordu. Belki de olurdu, olabilirdi . Bekledim, bekledim, bekledim...
Tanımadığım insanlar ve geçip giden arabalar manzaram bunlardan ibaretti. Sıkılmaya başlamıştım ki bir araba önümdeki su birikintisini üzerime boca edip önümde durana dek.
Gözümü açtığımda bir sokak arasında betonda yatıyordum ne olduğunu anlayamamıştım sadece boynumun beynimde zonklayan sesini duyabiliyordum yaşıyordum, evet Yaşıyordum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bilinmeyen Bir Delinin Notları
FantasyHayat en güzel delilik değil midir zaten... Gözlerin gördüğü bir yanıltıdır hep, Somut olan soyut değil miydi? Üzüldükçe deliliğe bir adım yaklaşmıyor muyduk? Gülücüklerimizde yakınlaştırmıyor muydu bizi deliliğe... Unutmayın biz deliden doğduk, ve...
