Öncelikle biliyorum hiç kimsenin hayatı pespembe değil.Ama neden olmasın ki.İnsanlar var olduğu sürece kendilerine dert yaratırlar.Gerçekten neden bilmiyorum ama insanların olduğu yerlerde hep bir sorun var.Belki insanların sorunu dinlerdir.Ancak o da değil çoğu teistlerin (bilinen 4 kutsal kitaplardan birine inanan insan) kutsal kitabında insanları dışlamamak var.Peki biz insanların sorunu ne?,neden kendimizden farklı olanı dışlıyor.ötekileştiriyoruz?
Gerçekten cevabı bilmiyorum ancak bu Dünya'da bir yerlerde insanlar
siyahi oldukları için,
cinsel yönelimi yüzünden,
cinsiyetinden,
ırkından,
dilinden,
dininden,
vatanından,
tercih ettiği kıyafetlerden,
fiziksel engelleri yüzünden,
kilosu yüzünden,
burnu yüzünden,
kendini anlatma biçimi yüzünden,
vücudunda ki kıllar yüzünden,
kazandığı miktar yüzünden,
DIŞLANIYOR!
Birbirimize neden bunu yapıyoruz ki?
Bazılarını biz seçiyoruz bazılarını değiştiremeyiz ancak nasıl mutlu oluyorsak öyle olmamız önemli değil mi zaten?
Birisi için güzel olmak,kendimiz için güzel olmaktan değerli mi?
Evet,tekrardan cevaplanamayan sorularla karşılaştık.Cevaplanamıyor çünkü cevapları yok.Bir insana kötü davranmanın hiç bir nedeni olamaz zaten.
Benim dışlanma konum ise kendimi anlatma biçimim ve bedenim.Gelin size kendimden bahsedeyim.Aslında çok utanç verici birisi ekran başında yaşadıklarımı okuyor.Biraz tuhaf yayınlar mıyım acaba diye tekrardan düşünmedim değil ama insanlar belki bu yazıyı okuyunca daha az yalnız hisseder.Belki bir insan bile daha az yalnız,daha az mutsuz hissetse bile benim için paha biçilemez bir mutluluk.
Herneyse kendimi garip hissetmem çok küçükken başladı.Ailesel sorunlar yüzünden anlam vermediğim stresler yaşıyordum.Ailesel sorunlara anlam vermiyordum çünkü çocuktum.Stres yüzünden vücudum tepki vermeye de başlamıştı.Vücudum kızarıyordu.Belki bunun sebebi stres değildir ama o zaman doktorlar egzama teşhisi falan koymuştur sanıyorum.Bunun dışında küçük yaşımda stresin dışa vurumu olarak tırnaklarımı yiyormuşum.Küçükken tırnak yemeyle.ergenliğimin ortalarında kendimi kesmeyle,ergenliğimin sonlarına doğru ise aşırı yemek yemeyle 'içimdeki boşluğu' doldurmaya çalışıyordum.Şu an ergenliğimin sonlarındayım ve bu aşırı yeme durumunu biraz durdurdum sayılır.Küçüklükten bu yana içimde ki doldurulamayan boşluğu dolduran bir kişi vardı.O kişi çocukluk aşkımdı.Veya ben öyle sanıyordum.Ona karşı ilgi duyduğumu fark ettiğimden bu yana yaklaşık 7 sene geçti ve hala seviyorum diyebilirim.Aslında bir tanışma uygulamasından tanıştığım bir arkadaşımla konuşurken bunları anlattığımda bana 'Sen onu sevmiyorsun onun seni mutlu hissettirmesini seviyorsun' demişti.Doğru olabilir çünkü yakın zaman da onunla karşılaştığımda değişmiş olduğunu gördüm.Uzun süredir (yaklaşık 4 sene) den beri doğru düzgün görüşmemiştik.Şu an da da görüşmüyoruz.Uzun süre sonra değişmiş olduğunu görünce içimdeki birşeylerin yok olmaya başladığını hissetmiştim.Sonra arkadaşımın dediklerini mantıklı buldum.Ben onu sevmiyordum onun bana verdiği mutluluğu seviyordum.Küçükken arkadaşım yoktu ve o karşıma çıkmıştı.Çok iyi anlaşıyorduk.O ana kadar bana en iyi davranan ilk kişi olduğu için olabilir ona karşı duyduğum her şey.Bunu fark ettiğimde onu zihnimden atmam gerektiğini anlamıştım.Bu yazıyı okuyan sen bunları yaşamamış olabilirsin,senin içindeki boşluğu doldurma şeklin yemek yemek,birine bağlanmak olmayabilir.Bağlı olduğun şey senin hayatını ufacık bile kötü etkiliyorsa ondan kurtulman gerekir.İçimizdeki boşluk sevgisizlikten veya herhangi bir nedenden olan boşluğu bizi kötü etkileyen hiçbir şey dolduramaz.Bağlı olduğun şey aşırı yemek yemekse sorun vardır.Bağlı olduğun şey aşırı yemek yiyip yada az yiyip kusmaksa sorun vardır.Bağlı olduğun şey hiçbir şey yemeyip sürekli egzersiz yapmaksa sorun vardır.Bunlar seni kısa süreli iyi hissettirebilir.Veya zayıflayınca hissedeceğin mutluluk için çabalıyor olabilirsin ama o mutluluk asla gelmeyecek çünkü zayıflıktan ölüyor olsanda kilolu olucaksın.Çünkü her şey kafanda bitiyor.Önce sağlığın için veya kendini öyle güzel bulduğun için diyetisyen yardımı ile kilo vermelisin.Başkası için değil!Bu yazı umarım sana bir şeyleri anlamana sebep olmuştur.Umarım seni aydınlatmışımdır ve bağlı olduğun kötü şeylerden kurtulman gerektiğini anlatabilmişimdir.Yardımcı olabileceğim bir konu olduğunu düşünüyorsan veya konuşacak bir kişiye ihtiyacın varsa çekinmeden yazabilirsin.
ig| @toplumsal.gorunus.esitligi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doldurulamayan Boşluk
Non-Fiction...Peki biz insanların sorunu ne?,neden kendimizden farklı olanı dışlıyor.ötekileştiriyoruz?...