Antonio Venturi / Dzieło Mafii #1 - WYDANA - 29.06.2022r.

ROZDZIAŁ 1

WIKTORIA

Ciepłe strumienie słońca sączące się przez okno po raz kolejny budzą mnie do życia.

Tak! – mówię sama do siebie, uśmiechając się radośnie.

To właśnie dzisiaj jest ten dzień! Po raz pierwszy dostałam możliwość analizy potężnego materiału finansowego. Jestem studentką drugiego roku finansów i rachunkowości. Od zawsze byłam w tym dobra i cieszyłam się, kiedy od razu po skończeniu technikum zaoferowano mi staż. W szybkim czasie zyskałam uznanie Good Finance Corporation i dostałam umowę na okres próbny, jednak z perspektywy paru miesięcy zrobiłam na nich ogromne wrażenie i teraz – dzięki Bogu – dostaję więcej szans na pokazanie tego, co potrafię. Jestem szczęśliwa, ponieważ daje mi to możliwość rozwinięcia skrzydeł. Początki zawsze nie są łatwe, dlatego minie trochę czasu, zanim będzie mnie stać na wynajęcie mieszkania. Pracuję w centrum Warszawy w nieróżniącym się od innych biurowcu. Tak, oto ja – Wiktoria Wasilewska idę na podbój serc inwestorów. Po szybkim prysznicu wkładam swoją ulubioną ołówkową sukienkę, po czym szybko układam włosy, a następnie lekko maluję powieki, a na koniec wkładam najbardziej niewygodne buty świata, czyli szpilki. Niestety, jestem skazana ubierać je dość często, ponieważ przy moim metrze sześćdziesiąt wzrostu nie dorównywałabym tym wszystkim kobietom w firmie, które z większą przyjemnością je noszą. Gotowa na podbój firmy idę z uśmiechem na twarzy do kuchni, zastając tam tatę.

– Panie Wasilewski, a pan nie na służbie? – Podchodzę do niego i całuję w policzek.

– Jestem na służbie, pilnując aby moje córki nie skakały sobie do gardeł. – Tata uśmiecha się, po czym podaje mi kubek z kawą.

Tata jest na emeryturze i spędza w domu tyle czasu, ile odebrały mu lata służby. Święta Bożego Narodzenia, rocznica ślubu, urodziny – ile ominęło go ważnych uroczystości rodzinnych, tego nie jestem w stanie zliczyć. Teraz ma wszystko, jednak do pełni szczęścia brakuje mu jednej osoby – mojej mamy. Lidia była jego drugą żoną. Był z nią szczęśliwy, kochał ją i wiedział, że to kobieta jego życia. Inaczej przez tatę było postrzegane jego pierwsze małżeństwo z Niną. Ożenił się z nią, ponieważ po jednej spędzonej wspólnie nocy, po miesiącu przyszła i oznajmiła, że spodziewa się dziecka. Ojciec to człowiek honoru, więc postanowił zaopiekować się nią i dziećmi. Z tego związku przyszło na świat moje starsze rodzeństwo – Igor i Laura. Brat jest dla mnie dobry i zawsze, kiedy mam problem, mogę zwrócić się do niego po radę i pomoc. Niestety, moje relacje z Laurą nie są najlepsze. Siostra, gdyby tylko mogła, zrobiłaby sobie ze mnie wycieraczkę pod drzwiami albo tarczę do strzelania. Nie pamiętam dnia, bez kłótni. Słowo przeciw słowu, czyny przeciwko czynom i ciągła walka. Cały czas zastanawiam się o co? Sama zdążyłam się w tym pogubić. Laura jest zła, bo ojciec jest ze mnie dumny. Według niej jestem ukochaną córeczką tatusia, mimo że tata kocha nas wszystkich tak samo. Pomaga nam, ile może i nigdy nie sprawia, aby ktoś czuł się pominięty. Ojciec chciałby, abyśmy razem z Laurą mieszkały w domu rodzinnym, jednak ja czuję, że muszę się usamodzielnić. Siostra nie ma z tym problemu. Wykorzystuje dobroć taty i wydaje pieniądze na wszystko, co chce, bez jakiegokolwiek myślenia o przyszłości. Laura doskonale wie, że ma gdzie mieszkać, dlatego nawet nie myśli opuszczać ciepłego gniazdka. Dzięki temu może narzekać, że ma bardzo beznadziejną pracę w biurze jako sekretarka i tragedią dla niej jest brak środków na koncie, aby kupić szpilki od Louboutina, więc dla zasady spieprzy nam wszystkim cały dzień. Taka zawsze była. Chodząca katastrofa napompowana silikonem z toną tapety na twarzy. Igor mieszka w centrum Warszawy i bardzo dobrze mu się powodzi. Prowadzi interesy z gigantami biznesu z Polski oraz zagranicy. Jest dla mnie prawdziwym wsparciem. Zawsze mogę na niego liczyć. Tęsknię za nim, ponieważ rzadko odwiedza rodzinny dom. Staram się to rozumieć, ponieważ praca pochłania go bez reszty.