Chanyeol, aldığı nefesten bile zevk almayan, mutsuz, memnuniyetsiz bir adamdı. Bu adamı dünyanın en önemli yerine koyan şey ise müziğe olan yeteneğiydi. Ünü ve şöhreti tüm ülkeyi dize getiren Chanyeol, tüm ilhamını yitirmişti ta ki arkadaşının zoruy...
Elimde Chanyeol'den aldığım adresi yazdığım kâğıt, bir karşımda duran kapıya, bir de kâğıda bakıp duruyordum. Doğru mu gelmiştim? Bu boylu boyunca uzanan demir kapı ve çevresinden ne kadar yürürsem yürüyeyim sonunu göremediğim duvarlar kaplı mülk onun muydu gerçekten? Çok zengin olduğunu söylemişti evet ama böyle de bir mülk beklediğimi söyleyemezdim.
Gözlerimi kâğıttan çekip hemen solumda kalan megafona doğru ilerledim. Altındaki küçük zile bastım.
Yalnız gelmek istememiştim, aslında Lay de yalnız gitmemi istememişti. Sulyeon beni yalnız göndermeye karar verince "Belki adam tecavüzcü nereden bileceğiz?" diye hayretle arkadaşıma bakmış ve kollarıyla abartılı hareketler yapmıştı.
Sulyeon ise onu "Kıtlıkta olsa bile Aerin'in üstüne atlamaz, ona nefret eder gibi bakıyor." diyerek sakinleştirmeye çalışmıştı. Yine de Lay, cebime biber gazı sıkıştırmış ve adresi ona mesaj atmamı istemişti. Eğer aradığında açmazsam polislere haber verecekti.
Bir ses sertçe "Kim o?" diye sorunca megafona doğru bakıp elimi salladım.
"Merhaba, ben Aerin, Cha –"
"İçeri gel." dedi aynı ses bir şey demeden demir kapılar yavaşça açılırken. Böylece o sesin, Chanyeol'e ait olduğunu anladım.
Yavaşça çantamın sapını tutarak demir kapılardan içeri girdim, kapılar hemen ardımdan kapanınca taş patikayı takip ederek yürümeye başladım. Etrafım boylu boyunca çimendi, etrafta birkaç heykel ve fıskiyeden başka hiçbir şey yoktu.
Etrafımı inceleyerek yürümeye devam ettim, çok geçmeden koskocaman bir tenis ve hemen yanında basketbol sahası gördüm. Hemen ardında çimenler uzanıyordu ve küçük bir kulübe vardı. Kulübenin önüne bir golf arabası vardı, bu adamın evinin içinde golf sahası da olabilir miydi?
Kafamı geri çevirdim ve kocaman evle göz göze geldim. Şuan tam seçemediğim bir adam kapının önünde beni bekliyordu ama uzunluğuna bakarak onun Chanyeol olduğunu anlayabiliyordum. Ayaklarını yere vurarak benim eve ulaşmamı bekledi.
"Merhaba!" dedim gülümseyerek en sonunda kapının önüne ulaştığımda, o ise yüzü asık bir şekilde bana baktı.
"İçeri geç." dedi emir veren bir tonla, ardından beni beklemeden evin içine girdi. Bu adam nezaketen bile olsa gülümsemeyi bilmiyor gibiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sakin kalmak için iç geçirdim ve dediği şekilde peşinden gittim, eve girdikten sonra kapıyı kapatmayı da ihmal etmedim. Gerçi kapatmasam bile bir şey olmazdı sanırım. Geniş koridoru geçtiğimde beni kocaman bir salon karşıladı. Merdivenlerden indiğimde geniş, modern koltukta, inçini bile bilmediğim dev bir televizyon, köşede muazzam bir piyano ve tam karşımda da camın arkasında tüm ihtişamıyla parıldayan bir bahçe ve havuz buldum.
