Aşkın Bedeli ( Tamamlandı)

Yine yeniden

Eve geldiğimizde Hala kendimde değildim
Nefes almakta zorlanıyordum , Umut odasına girip tableti alırken bende mutfağa gidip bir bardak su içtim , Ne yapacağımı düşündüm , Fırat'a söyleyecek miydim ? Ya tekrar bizi köye götürürse

Düşüne düşüne Yemek yapmaya başlamıştım Umut bahçede korumalardan biriyle top oynarken bende Herşeyi hazırlamıştım

Akşam olmuş onları beklerken araba sesi geldi " babam geldi " diye sevinçle koştu kapıya doğru
" Yavaş ol umut düşeceksin" diye uyardım ama beni  dinlemedi bahçeye koşarken şaşırarak " Babaanne  sende mi geldin" dedi yerinde dururken

" Özlemedin mi beni yoksa"
" çok özledim" dediğinde Hayriye hanım yanaklarını öpüp sarıldı

" Beni özleyen kimse yok anlaşılan " deyince Fırat
Umut Hayriye hanım'dan kurtulup kolunu açan Fıratın kucağına girdi " Günleri saydım baba biliyor musun " dedi Umut

" Kaç gün olmuş bakalım ? " diye sorduğunda
Eliyle saydı " 5 " deyince Fırat " aferin " diyip sıkıca öptü ve bana doğru gelmeye başladılar

" Hoşgeldiniz " dedim sesimi normal tutmaya çalışarak " Hoşbulduk " dedi ikiside
Hayriye hanım bana önce sarıldı " Nasılsın kızım" dedi gülümseyerek " iyi siz ? "
" İyi olmaya çalışıyorum " diyip içeri geçince Fırat içeri girdi yorgun gözüküyordu " Naber? " hala kucağında Umut vardı " İyi " diyip kapıyı kapattım

" Çok açız arzu yemek hazırdır inşallah " dedi Fırat
Umutu yere koyarken " Sofra hazır geçelim masaya diyip mutfağa yönlendirdim

" Bir sürü şey yapmışsın eline sağlık kızım" dedi Hayriye " Afiyet olsun" diyip servise başladım

" Baba annem bugün bayıldı " deyince umut , kaşıklar elimden düştü , ikiside endişeli bir şekilde bana baktılar " Arzu ? Neden noldu , iyi misin " dedi Fırat yanıma yaklaşırken ben yere düşen kaşıkları kaldırırken " Evet büyütecek bir şey yok " dedim gözlerine bakmadan

" Kızım kendine dikkat et , incecik kalmışsın " dedi Hayriye, başımı sallamakla yetindim

" Otur artık sende iyim ben" dediğimde Fırat bana bir kaç saniye baktı sonra yerine geçti , servisi tamamlayıp yerime geçtim , yemek sakin geçmiş
Umut keremden söz etmemişti , yemek sonrası
Umut Fırat'la oyun konsolosunu oynarken bizde Hayriye hanım'la oturmuş kahve içiyorduk

" Elmas'la konuşuyormusun ? " diye sordu endişeli bir şekilde Hayriye hanım
" Evet , arada Uğruyor Fırat yokken " dedim
" Başımızı nasıl da eğdi , benim çocuklarım böyle değildi yani elmas küçüklüğünden beri bizde , bizim huyumuzu biliyordu , nasıl kaçtı onunla aklım almıyor " dedi iç çekerek

" Olan oldu artık , zaman herşeyin ilacı Hayriye hanım"

" Kaç yıl oldu anne demedin bana "
" Alışkanlık işte "
" Babası onu bana emanet etmese zerre düşünmezdim de Artık o da bir evladım gibi oldu
Ömer ona iyi davranıyor değil mi " dedi Hayriye

" Merak etmeyin çok iyiler "
" İyi bari " dedi kahvesinden bir yudum alıp
Sonra bana baktı Tekrar

" Fırat'la aranız nasıl ? " deyince " İyi görüyorsun zaten " dedim

" Onu demiyorum kızım yatakta " deyince
Bir an utandım gıcık tutarken suyumdan bir yudum içtim " Utanmana gerek yok, ben sana sormayacağım da kim soracak " dedi

" Biz hayatımızı umut için adadık artık o tür şeylere ihtiyacımız yok " deyince

" Olur mu öyle şey, Sizde gençsiniz , kadın dediğin kocasını memnun etmeli , bakımlı olmalı, bu ne hal arzu ? Sanki 50 yaşındaki menepoza giren kadınlara benziyorsun " deyince sırıttım