A Place In My Heart [Editing]

Chapter 27

ELLISH

After the incident last time, were Ian and Zaira got caught. Finally they're officially can shout to the world that they have a relationship.

They're free now. Im very happy for them.

"Ayiee, kailan kaya ako magkakajowa" kantyaw ni Nahla kina Ian habang papasok na kami sa school.

Hindi ako sinundo ni Gray ngayon dahil may gagawin muna daw siya at baka malate kaya pinauna na niya ako.

"Una na kami" paalam nila Zaira kaya pumasok na kami sa room namin

"Okay class. This is the day of your performance task I hope you are prepared-" hindi na naituloy ng aming guro ang kaniyang sasabihin dahil pumasok si Gray.

"Im sorry ma'am im late" paghingi niya ng paumanhin kaya tumango ang aming guro tsaka na siya umupo.

"Mor-" babatiin ko sana siya kaso yung mukha niya ay parang wala siya sa mood kaya nanahimik nalang muna ako.

"So let's start." Pag-uumpisang muli ng aming guro.

"Each of your partner will draw a slip of paper here so that we can determine who will be the first to perform and so on and so forth." Patuloy ng aming guro kaya tinignan ko si Gray para ako nalang ang bubunot kaya tumango lang siya at tipid na ngumiti.

I think there's something wrong about him. He's not like this before. He always greet me but his aura today is different.

"The first one will be. Miss Garcia and Mr. Maristella" announce ni ma'am kaya tumayo na silang dalawa at pumunta sa harapan.

"Gray are you alright?" Diko na napigilang tanungin siya dahil nag-aalala ako at ganoon ang kaniyang itsura kanina.

"Yes, im fine. Im sorry about earlier is just that something happened in the house." Sagot niya at ngumiti sa akin.

Kaya ngumiti ako pabalik sa kaniya at hindi muna siya tinanong at pinanuod sina Nahla.

Skie is playing his guitar while sitting on a chair, while Nahla is standing.

They sang Perfect by Ed Sheeran dahil love songs ang pipakanta samin and Perfect was the song they picked.

"Next, Miss Blanco and Mr. Villasol" kaya pagkatawag sa amin ay tumayo na kami ni Gray.

We're both standing while he's playing the guitar.

What if I never knew
What if I never found you
I'd never have this feeling in my heart

He started while looking at me with a smile in his face that's why I also smile and feel the song.

How did this come to be
I don't know how you found me
But from the moment I saw you
Deep inside my heart I knew

As I sang my verse I look at him and made a eye contact.

Baby your my destiny
You and I were meant to be
With all my heart and soul
I give my love to have and hold
And as far as I can see
You were always meant to be my destiny

As we sang this verse I walk towards him kaya todo tili naman ang mga kaklase ko lalo na si Nahla.

Maybe all we need is just a little faith
Cause baby I believe that love will find a way

Baby your my destiny
You and I were meant to be
With all my heart and soul
I give my love to have and hold
And as far as I can see
From now until eternity
You were always meant to be
My destiny
Your my destiny

Pagkatapos naming kumanta ay dumiretso sakin si Gray at yinakap ako kaya yinakap ko siya pabalik.

"Im sorry about earlier" bulong niya sakin habang humihingi ng tawad kaya napangiti ako at kumalas sa yakap.

"Lakas ng chemistry ninyo ah" pang-aasar din samin ng aming guro kaya nahiya ako ng bahagya.

Pagka-upo namin ay bumalik nadin si Gray sa dati yung tipong panay ngiti sakin at kausap pero lagi naman talagang calm ang mukha niya haha.

Alam kong may mali pero ayaw ko nalang ungkatin ayaw ko siyang pangunahan.

"Gutom na gutom na'ko" reklamo ni Nahla habang papunta na kami sa Cafeteria.

"Lagi naman eh" pang-aasar ko sa kaniya kaya sinamaan niya ako ng tingin.

"Che!" Pagsusungit niya at hinimas ang kaniyang tyan

"Gutom kana baby? Kapit kalang malapit na tayo sa Cafeteria" wika niya kaya natawa kami nina Ian pwera kay Gray na parang malalim ang iniisip.

"Are you alright?" Tanong ko ulit sa kaniya kaya nabaling ang atensyon niya sa akin at ngumiti.

"Im fine, don't worry" sagot niya kaya nginitian ko siya pabalik

Pagka-order namin ay umupo na kami. As usual kumpleto kaming magbabarkada.

"Ang sarap" sabay kagat ko sa shawarma

"Penge" paghingi sakin ni Nahla pero binelatan kulang siya

"Damot. Meat ang binigay sakin sabi ko beef" patuloy niya

"Baka po ate, baka. Ayun hanggang baka nalang pala ang aking shawarma." Tuloy-tuloy na reklamo niya kaya tinawanan namin siya.

"Here" abot naman ng Yakult ni Yaser kay Friah kaya kinantyaw na naman sila.

"Do you want to try it?" Tanong ko kay Gray sa kinakain kong shawarma

"Alright" nakangiti niyang sagot at kumagat sa shawarma ko

"Bat siya binibigyan mo ako hindi" pagrereklamo ulit ni Nahla habang naka pout kaya binato ko sa kaniya yung bote ng Yakult na walang laman.

"Aray ah sapul sa nguso yun" reklamo niya ulit kaya tinawanan ko nalang siya.

Napansin ko na parang malalim nanaman ang iniisip ni Gray at hindi man lang ginalaw ang kaniyang pagkain.

Tinitigan ko muna siya at inobserbahan bago siya ulit tanungin.

"If there's something wrong, you can tell me" wika ko sa kaniya at hinawakan ang kamay niya

"Family problem but thanks for the concern" sabay pisil nito sa kamay ko habang magkaholding hands kami sa ilalim ng mesa.

After class hours tumambay muna si Gray sa amin at nandito kami ngayon sa may garden.

"Spill it I'll listen, but if you don't want too, it's alright. Remember im just here for you." Sabay hug ko sa kaniya kaya napangiti siya

"It's about dad. He's being addicted in playing at the casino this past few weeks." Panimula niya kaya nakinig ako sa kaniya

"Im afraid that he will not going to handle our company well." Patuloy niya

"He's wasting a lot of money because of casino. He always lose and his still playing." Pagkukwento niya kaya hinawakan ko ang kaniyang kamay at nakinig.

"I'm just afraid of what will be the consequences of his actions." Patuloy niya

"Kaya kinausap ko siya na itigil na ang pagkakasino dahil wala naman itong magandang maidudulot but-" sabay buntong hininga niya

"He didn't listen, he scolded me and got mad at me." Pagtatapos ni Gray sa kaniyang sinasabi at tinignan ako.

Napapansin ko nga na parang lumalim ang kaniyang eyebags dahil siguro sa puyat kakaisip.

"I didn't know what to say but-" panimula ko at hinawakan ang kaniyang kanang pisngi

"Just give space for each other muna. Kapag okay na, subukan mo ulit siyang kausapin." Patuloy ko

"Don't stress your self, you can do it alright." Sabay halik ko sa noo niya

"Just remember that im always here" patuloy ko at nginitian siya.