Behind Her Mask

Chapter 52

SA isang sulok NG madilim na kwartong kinalalagakan ko ngayon ay napatingin ako SA munting bintana nito. Ang kurtinang nakasabit roon ay sumiwang NG kaunti. Tumagos Ang liwanag NG buwan SA kokonting siwang na iyon. Ang kakarampot na liwanag na iyon ay maihahalintulad ko sa pag- ASA na pinanghahawakan ko ngayon, upang maisalba Ang sarili ko sa dilim na kinasasadlakan ko na patuloy padin akong hinihila hanggang sa kailaliman nito upang masiguro na hindi na ako makaahon pang muli.

I roamed my sight at the whole place. It was dark and quite. I felt deaf because of the silenced that covered the whole place. I felt that the darkness burked my neck because I can't breath properly. I felt an extremely pain at the whole parts of my body the moment that I moved my body. But I tried my best to stand and walked at the cold marbles floor.

binuksan ko Ang ilaw at tumambad SA aking paningin Ang magulong kwarto. Basag basag ang lahat NG mga gamit rito maliban SA isang malaking salamin na nakatayo SA pinakadulo.

Napatingin ako SA aking mga braso, kamay at paa na ngayon ay nakabenda ng husto. Ang mga sugat na natamo ko at Ang mga basag basag na gamit na nakakalat SA sahig ay bunga NG halos dalawang linggong pagwawala ko dito SA loob.

After I remembered everything on the day that Xione leave me, my team and tanda can't do anything but to locked me in this place.

Marahan Kong hinawakan Ang aking braso na puro turok NG karayom, dahil kailangan pang turukan ako NG pang patulog upang tumigil ako SA pagwawala.

I moved my feet slowly towards at the tip of this room, where the human size mirror located.

Pinasadahan ko NG tingin Ang kabuuan ko at halos manlumo ako NG Makita ko Ang itsura ko. My hair was messy like this room, the bottom of my eyes was dark as night because I can't sleep every night. My lips was dry as a dried leaves.

Sunod sunod na nag sibagsakan Ang mga luhang nag uunahang umagos SA aking mukha. Halos Hindi ko makilala Ang sarili ko. Awang awa ako SA babaeng nakikita ko sa harapan NG malaking salamin na Ito.

"Dra. Yelena Hestia Brayla,looked at your self. You're a fuck'n mess, you're a fuck'n looser, you're a fuck'n weak, you're a fuck'n useless, you're a fuck'n dead. I muttered to my self.

"I hate you! I hate you! I hate to see my self in this fucking situation."  I didn't mind the tears keep rushing down my face. My brown eyes that was full of happiness was now gone because  it is now filled with pain and sadness. My heart that was full of love was now disappeared because it is now filled of anger.

"I'm just a fucking weak, useless woman with no soul at all ".

"I hate you! I hate you! I hate you!" Ang muling sigaw ko. Kasabay noon Ang pag suntok ko sa malaking salamin na NASA harapan ko. Nabasag Ito at Bumaon Ang mga bubog SA aking kamao.

"Ahhhh!!" I screamed. Ang sakit sakit, sobrang sakit I wanted to die, I wanted to die para matapos na Ang lahat NG Ito. Suko na ako Hindi Kona Kaya.

Pinagsisipa ko Ang mga bubog na nag kalat SA sahig. Wala akong pakialam Kong nag durogo na Naman Ang aking talampakan. Nang Wala na akong masuntok ay Ang pader Naman Ang aking binalingan. Pinagsusuntok ko Ang matigas na pader na iyon habang sumisigaw hanggang sa dumugo nadin Ang mga kamay ko.

I continued punching the wall until I heard the door opened. The door sticking out Tanda, Nike, Duane, Blake, Trentz and a man that wearing a Dr's coat with injection on his hand. He was walking towards me that's why I moved my feet backwards.

"No! No! No! Please, please, stop injecting me that. I don't want to sleep please."

Ngunit nag patuloy Lang Ito SA pag hakbang papalapit sa akin.