Unicode
"မောင်"
ကျွန်တော့်ရဲ့အချစ်ရဆုံးမောင်
Box smileလေးနဲ့ကျွန်တော့်ကိုသိပ်ချစ်တဲ့ မောင်...
"ငယ် ထတော့လို့ ထပါဆို ဒီသိုးပေါက်ကတော့ ကဲကွာ"
Tae Hyung ကုတင်ပေါ်ကအိပ်ဟန်ဆောင်နေသောSeok Jinကို အုပ်မိုးကာ ကလိထိုးလိုက်သည်။သူတို့နှစ်ယောက်သည် ငယ်စဉ်ကတည်းက မိဘမဲ့ကျောင်းမှာအတူကြီးပြင်းလာကာ ငယ်သံယောစဉ်ရော ချစ်ခြင်းတရားတွေကြောင့်ပါသူတို့အသက်၁၈နှစ်အရွယ်မှာ နှစ်ဦးသဘောတူလက်ထပ်လိုက်၍ တစ်အိုးတစ်အိမ်အတူထူထောင်ခဲ့သည်မှာ အခုဆို ၃နှစ်ပင်ရှိနေပြီ။မောင်သည် သူ့အား အရမ်းချစ်ကာ အရမ်းသဝန်တိုလွန်းသူဖြစ်သည်။သူသည်လည်း မောင့်ကိုအရမ်းချစ်ကာ မထင်ရင်မထင်သလို ဆိုးပေနေတတ်သည်။သို့သော် မောင်သည်သူ့အပေါ်ဘယ်သောအခါမှ မငြိုငြင်ခဲ့ဖူးပေ။
ယခုတွင်လည်း Seok Jinရဲ့ချစ်လှစွာသောချစ်ယောကျာ်းTae Hyungသည် Christmasနေ့တွင် လျှောက်လည်ရင် သူ့အားကလိထိုးကာနှိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။
"အား ဟား မောင် ယား ယားတယ် တော်တော့ ဟား ဟား"
Tae Hyungလက်ကိုတွန်းဖယ်ရာ Tae Hyungသူ့အားလက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲထူကာ
"ငယ် သိုးဆိုးလေး ထတော့လေ မောင်တို့အပြင်လျှောက်လည်ကြမယ်လေ"
"ဒါဆို မောင်ချီ"
Seok Jinမျက်လုံးမဖွင့်သေးဘဲ လက်ဆန့်ပေးရာ Tae Hyung ချိုင်းကနေဆွဲကိုင်ကာပွေ့ချီလိုက်သော် SJလည်းအလိုက်သင့် Tae Hyungခါးတွင်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုချိတ်ပြီး ပုခုံးပေါ်မျက်နှာလေးအပ်ထားလိုက်သည်။
"အချွဲလေး"
"ဟီး ဟီး"
Tae Hyungရဲ့နေ့စဉ်အလုပ်ထဲမှာ Seok Jinကိုမျက်နှာသစ်ပေးတာကတော့ မပါမဖြစ်ပေ။
ရေချိုးပြင်ဆင်ပြီးနောက် Seok Jinကိုသိုးမွှေးခေါင်းစွပ်လေး ဝတ်ပေးကာ
ပါးလေးတစ်ဖက်ကို ညစ်လျက်
"မောင့်ရဲ့ငယ်က ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ မောင့်ခံတွင်းထဲမှာပဲ ထည့်သိမ်းထားလိုက်ချင်တယ်"
"မနေချင်ပါဘူး အာပုတ်စော်နံတယ်"
နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆူကာပြောလိုက်ရာ
"ဟား ဟား လူလည်လေး ကဲ လျှောက်လည်ကြရအောင်နော်"
Seok Jin လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းပျော်ရွှင်စွာ အိမ်ပြင်သို့ထွက်သွားတော့သည်။
