ရက်ကိုလစားရင်းနဲ့ကုန်ဆုံးလာတာဒီနေ့ဟာရှောင်ကျန့်ဆေးရုံကဆင်းရမယ့်နေ့ရှောင်ကျန့်ရဲ့ပြင်းပြတဲ့စိတ်ကြောင့်၃လအတွင်းလူကောင်းပကတိတိုင်းသွားလာလှုပ်ရှားနိုင်လေpပျော်မြူးနေတဲ့ရှောင်ကျန့်ဟာသူကိုကြည့်pအပြုံးတွေဝေဆာနေတဲ့ရိပေါ်ကိုတော့သတိမထားမိခဲ့ဘူး
ရိပေါ်ပျော်တဲ့ကျန့်ကိုကြည့်pသူလဲပျော်နေမိတယ်ကျန့်ပျော်ရင်သူလဲပျော်တယ်ကျန့်ဝမ်းနည်းရင်သူလဲဝမ်းနည်းတယ်ကျန့်ဟာသူရဲ့အစိတ်အပိုင်းတိုင်းခံစားချက်တိုင်းနဲ့သက်ဆိုင်နေတဲ့သူ 'ချစ်တယ်ကျန့်...ဘယ်လိုပဲဖစ်ဖစ်ကိုယ်ကျန့်ကိုလက်မလွှတ်နိုင်တော့ဘူးကျန့်.....ဖစ်နိုင်ရင်ကျန့်ကိုအကျယ်ချုပ်ချုပ်ထားချင်တယ်ကျန့်' ရိပေါ်သက်ပြင်းမောတစ်ချက်ချရင်းကျန့်ဘေးနားသွားလို့ဆံပင်လေးကိုသပ်လိုက်တော့သူကိုမောကြည့်လာတဲ့ကျန့်ကိုပြုံးပြလိုက်p
"ဆေးရုံဆင်းရမှာမိုလို့အရမ်းပျော်နေတယ်ပေါ့"
"ပျော်တာပေါ့ရိပေါ်ရဲ့....၃လတောင်မှမဟုတ်သေးဘူး၃နှစ်ကျော်လောက်ဆေးရုံထဲမှာနေလာတာခုအပြင်ထွက်ကတော့မယ်လေပျော်တာပေါ့😁😁" ရီရင်းဖြေလာတဲ့ကျန့်ဟာစားချင်တဲ့မုန့်ရသွားလို့အရမ်းပျော်နေတဲ့ကလေးလေးအတိုင်းပဲ
"ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"
"😁😁" အရင်ကဆိုရိပေါ်ရဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့စကားကြားရင်ရှက်တတ်ပေမဲ့ခုတော့နားရင်နေပါpပြီးတော့သူရဲ့အနမ်းတွေရောပေါ့
"ရိပေါ်.....ငါနေကောင်းသွားရင်မေမေနဲ့တွေခွင့်ပေးမယ်ဆိုတာလေ"
"အင်..."
"အခုငါကနေကောင်းသွားpဆိုတော့..."
"ကျန့်ကကျန့်မေမေနဲ့တွေ့ချင်လို့လား"
"အင်..." ကလေးတစ်ယောက်လိုခေါင်းကိုဆက်တိုက်ငြိမ့်နေတဲ့ကျန့်ရဲ့နဖူးလေးကိုနမ်းလို့
"ကျန့်တွေ့ချင်ကိုယ်ခေါ်ပေးမှာပေါ့"
"ဟမ်....မဟုတ်ဘူးလေ"
