လက်ညိုးလေးထိုးလို့ဟိုဟာကဘာလဲဒီနေရာကဘာလဲနဲ့အမေးမြန်းထူနေတဲ့ရှောင်ကျန့်ကိုစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ဖြေပေးနေတဲ့ရိပေါ်ဟာမျက်နှာကလဲအပြုံးပန်းတွေဝေဆာနေလေတယ်
ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာစက်ဘီးနင်းနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့အဖြေစကားလေးတွေကိုအလိုမကျရင်ကျောကုန်းကိုရိုက်pအလိုကျရင်ကျောကုန်းလေးကိုမသိမသာလေးခိုးနမ်းတတ်သေးတယ်
အဆောက်အအုံတစ်ခုရှေ့ရောက်တော့စက်ဘီးလေးဟာရပ်သွားခဲ့တယ်
"ရိပေါ်...."
"ကျန့်ဒါ...ကိုယ်တို့တက်ခဲ့တဲ့ကျောင်းလေ"
ရှောင်ကျန့်ရိပေါ်ပြတဲ့ကျောင်းလေးကိုကြည့်လိုက်p
"ငါတို့အထဲဝင်လို့ရလား"
"အင်...ခုချိန်ကကျောင်းတက်ချိန်ဆိုတော့မရလောက်ဘူးထင်တယ်ကျန့်..ကျောင်းပိတ်တော့မှာလာကျတာပေါ့"
"အင်..."
ကျောင်းကြီးကိုကျောခိုင်းpတဖန်ပြန်ထွက်သွားတဲ့စက်ဘီးလေးနဲ့အတူပါသွားတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ဟာကျောင်းပိတ်တာတောင်ပြန်လာနိုင်ပေါ့မလား
ရိပေါ်လယ်ကွင်းပြင်လေးတစ်ခုမှာစက်ဘီးလေးကိုရပ်လိုက်p
"ကျန့်...ဒါကိုယ်တို့ငယ်ငယ်ကကစားတဲ့နေရာလေး"
"ဝါး...လှတယ်"
"အင်..ကျန့်စာကျက်ရလို့ပင်ပန်းရင်ဘဲဖစ်ဖစ်ပန်းချီဆွဲချင်ရင်ဘဲဖစ်ဖစ်ဒီကိုလာနေကြလေ..ကိုယ်ကတော့ဘေးနားကအဖော်ပြုပေးတယ်"
"........"
ရှောင်ကျန့်တိုက်ခိုက်လာတဲ့လေလေးကိုခံစားရင်းနဲ့
"တကယ်အေးချမ်းတယ်နော်ရိပေါ်"
"အဲ့ကြောင့်တိတ်တဆိတ်လေးနေတတ်တဲ့ကျန့်ကကြိုက်တာပေါ့"
"ဟီး😁😁"
"လာ...ဒီမှာထိုင်pနေဝင်ချိန်လေးကိုကြည့်ရအောင်"
"အင်.."
နေဝင်ချိန်လေးဟာအရမ်းလှသလိုနေဝင်ချိန်လေးကိုမျက်လုံးတောက်တောက်လေးနဲ့ကြည့်နေတဲ့ကျန့်ဟာလဲအရမ်းလှတယ်
