YETİMHANE

BÖLÜM 2

Uyandığımda güneş tam yüzüme vurmuştu. Büyük bi sıcaklık hissediyordum. Yatağın yanına baktım ve Alara yoktu. Muhtemelen yine tüttürüyordu. O kadar uyarmama rağmen bi bırakamadı şu lanet şeyi. Diğerleri daha uyuyordu. Büyük ihtimalle bitek Alara ve ben heyecandan uyuyamadık. Aslında evet,evet öyleydi. Pofuduk tavşanlı terliklerimi giyip ayağa kalktım takvime uzun süre baktım. Evet bu gün o gündü. 2 Şubat. Benim doğum günüm,Alara'nın doğum günü. Bizim yeni başlangıcımız. Duşa erkenden girdim. Dişlerimi fırçaladım. Saçlarımı yaptım. Tam dolabımdan kıyafet alıcaktım ki Alara "Günaydın sevdiceeek" diye bağırdı. "
-Günaydın Alara
-Ee nasıl hissediyosun
dedi Alara heyecanla
-Fazla mutlu ve biraz da korkmuş sen ?
-Bende öyle diyebilirim
dedi ve saçlarını düzeltti.
Dolaptan siyah dar kotumu ve hafif göbeği açık olan tişörtümü giydim. Bide bileklik felan. Gizlice aldığımız parlatıcıyıda hafifçe sürdüm. Parfümüde sıkınca oh herşey tamam.
Saat 7 olana kadar Alarayla bahçede gezindik,konuştuk ve son gün diye müdürün odasına bahçeden bulduğumuz böcekleri dolu dolu koyduk. Tabikide bunu ben yapmadım. Çünkü böceklere karşı ağır bir fobim var.
Saat 7:30 olmuştu. Kahvaltımızı yaptık. Çantalar oda kapısının tam çaprazında duruyordu. Bu pembe odaları bidaha görmek istemiyordum. Ailem her kimse onlara çok kızıyordum. Her gün, her saat. Alarayla oda kapsını açar açmaz küçük ama hepimşze yeticek bi pasta,üstünde mumlar vardı. Tüm sınıf,tüm kadro birden " İYİ Kİ DOĞDUNUUUUZ" diye bağırdı. Hepsine teker teker teşekkür ettik. Öpüştük,sarıldık.
Saat 9 olmuştu. Herkes tek tek öptü. Alara iyice tiksinmişti. Bir görüşürüz demeden önden ilerledi. Bende el sallayıp arkasından gittim. Kapıyı açtı. Dışarıdaydık. Bahçeden çıkmıştık. Artık yetimhane yoktu. Artık her şey farklı olucaktı.

LÜTFEN VOTEEE :)) DEVAMI GELİCEK :))