İleri Görüs

149 10 1
                                    

Uyanmıştım. Yine aynı yerdeydim. Etrafım tekrar o mavi ışıkla sarılmıştı. Ama bu sefer ortam farklıydı. Önceki gibi deildi. Hastane odasındaydım. Mavi ışık bi çarşaf gibi etrafımdaydı. Dönüyordu. Ama bu sefer hareket edeniliyordum. Kollarımı , ayaklarımı ve kafamı oynatabiliyordum.Ayağa kalktım. Ama sanki havada süzülüyordum. Uçuyordum sanki. Karım Emily yanımda oturuyordu. Hareketsiz bi halde yatıyordu. Ama çok tuhaf bi şey oldu. Bi an Emily'nin tüm sinir sistemini , kan dolaşımını organları , kaslarını , kemiklerini ve beynini görmüştüm. Hepsi bi anda oldu ama öyle olduğunu biliyordum. Emily hareketsiz öylece oturuyordu. Eli elimi tutar haldeydi. Yatağa dönüp baktığımda gerçekten yatakta yatıyordum. Ama aynı anda baş ucumda kendime bakıyordum. Oldukça tuhaftı. Daha sonra dışarı çıktım . Hastanenin koridoruna çıkmıstım. Ama ne zman çıktığımı kestiremiyordum. 1 dakikami , saatmi yoksa saniyemiydi. Koridor tamamen hareketsizdi. Koltukta oturan insanlar , görevliler hepsi öylece duruyorlardı. Zaman artık akmıyordu. Durmuştu. Sonra çok garip birşey oldu. Etrafımdaki mavi ışık soluklaştı. Kafamın üstünde öylece durdu. Kendimi aniden çok yorgun hissettim. Sanki 15 km durmaksızın koşmuş gibiydim .  Birden bi kapı açıldı ve dışarıya bi insan çık. Onu ilk başta tanıyamamıştım . Daha sonra bana döndü. Bu Emilydi. Bana bakıyordu. Sonra herkez birden bana bakmaya başladı. Birden bi ses duydum. Emily'nin sesi. Emilye baktm. Ağızı oynuyodu. Ama ses beynimden geliyordu. Ses olsukça kısıktı. Biraz kendimi zorlayarak sesi anlamaya çalıştım. Uyanmadan önce hatırladığım son sözler "Herşey başlıyor"du. Kendimi aynı yatakta uyandım. Birden sıçradım. Göz uçuyla gördüğüm yaklasık 10 beyaz önlüklü insan llbi çember şeklinde konuşuyorlardi. Ben uyanınca hepsi etrafıma dolandı. Kalkmak istiyordum ama kaslarım isteğimi yerine getirmiyordu. Sanki artık isyan bayrağı çekmişlerdi. Kalbin yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu. Başımda ise inanılmaz bi ağrı vardı. Bayılmadan önce hatırladığım son şey bu ağrı ve karımın sesiydi.

Yapay AkılHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin