Değişiklik

125 10 0
                                    

Artık uyanmıştım. Tamamen uyanmıştım. Artık dünya çok daha farklıydı.      Sanki uzun zamandır uyuyordum ve artık derin uykumdan uyanabilmiştim. Başım hala oldukça ağrıyordu. Hastane odamda kimse yoktu. Benim dışımda. Ama aslında bende orada değildim. Hastanenin içerisinde isteğidim yerde bulunabiliyordum. Gözlerimi kapadığımda koridordaki hemşerenin kalp atışını duyabiliyordum. Koridordan geçen bi insann nefes alıp verişlerini ensemde hissedebiliyordum. Kendi bedenimin kontrolu artık benim elimdeydi. Kalbimin hızını artık kendim belirleye biliyordum . Buna alışmak gerçekten zor olacaktı. İçeriye karım ve iki tane polis girdi. Polisleri iri yarı body-guard gibi insanlardı. Sanki karımı birşeyden koruyorlardı. Benden koruyorlardı. Karım Emily yanıma gelmemişti. Karşımda dikiliyordu. Rüyamdaki kadınla aynı kişi. Ancak hangisi rüya. Az önce yaşadıklarım mı yoksa şimdiki bulunduğum durum mu? Karar vermek güçtü. Emily bana bakarak 'Hayatım iyi misin ? ' dedi. Ben sadece kafamı evet dercesine salladım. Emily tekrar söze girdi " Hayatım herhangi bir yerinde birşey yok değil mi? Bir yeri  acıyor veya ağrıyor mu? " dedi. Ben ise sağ elimle başımı gösterdim. Emily' nin sol tarafındaki adam elindeki dosyaya birşeyler yazdı. Bunu göremedim. Daha sonra oldukça tuhaf birşey oldu. Emily' nin sol tarafındaki adam gözümde yakınlaştı. Sanki gözlerim zoom yapabiliyordu. Adamın  pantalonunun sağ bacağındaki kırışıklık izleri, yanağındaki kesik jilet yarası . saçındaki kepekler hepsi gözümün önündeydi. Aklımdan türlü türlü düşünceler geçiyordu. Birden dilimi tutamayarak "Ne zaman?" dedim. Adam bana baktı. "Efendim "diyebildi. Ben ise istemsiz bir şekilde ağzıma gelen herşeyi söylemeye başladım. "Pantalonundaki kırışıklık izleri en az 5 gündür ütülenmediğini belirtiyor. Yüzündeki yara izi ise kızgınken yani kavga ettiğiniz zamanda olduğu oldukça belli çünkü ani ve derin bir yara izi. Saçındaki kepek miktarına göre ise yaklaşık 3 gündür duş almamışsın buda son zamanlarda düzensiz bi ilişki yaşadını belirtir ancak evlisin. Sol elindeki yüzük parmağında yüzük izi var. Büyük bir ihtimal sürekli çıkartıp takmandan dolayı. Karın evi terketmiş çünkü alfatıldığını düşünüyor ki bence haklı. Peki asıl soru ne zaman. Ne zamandan beri karını aldatıyorsun. Aslında bunu  cevabı da var ancak onu senden duy ak isterim." dedim. Yüzümde şımarık bir gülümseme vardı. Odadaki insanlar ise bana şaşkınlıkla bakıyorlardı. İki adam dışarıya çıktılar ancak sol taraftaki adam daha geç çıktı. Gözü sürekli bende idi. En son odada Emily ile ben kalmıştık. Yüzümdeki gülümseme silinmişti. Karım bana bakıyordu. Oda oldukça şaşkındı. Yanıma hala gelmemişti. Ona yanımdaki sandalyeye oturması için elimle bir işaret verdim. Ancak Emily işaretimi görmemiş gibi bana bakmaya ve karşımda ayakta durmaya devam etti. "Neler oluyor sana ? " dedi. Hiçbir şey diyemedim." Doktorlar durumunu stabil olduğunu söylediler. Eve gidebilirmişiz. Ancak yarın. Doktorlar oldukça şaşkın ancak gitmende bir  olumsuzluk bulamadılar." dedi. Kapıya yöneldi. Tam çıkacakken döndü ve " Hayatım sana neler oluyor? " dedi. Çıktı ve gitti. Ancak iki polis hala dışarıda kapının önünde bekliyorkardı. Ben ise arkamı kapıya dönerek yattım. Taburcu olabilmek için birgün bekleyecektim.

Arkadaşlar bölümleri genellikle kısa ve öz tutmaya çalışyorum. Yazmak için çok fazla zamanın olmuyor. Bunu için kusura bakmayın .Voteleriniz ve yorumlarınızı bekliyorum.

Yapay AkılHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin