Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[BTS cover by G.O, Fake Love]
[Dünya yok olsa ve bir tek o kalsa, ben yine yaşamaya devam ederim; dünya kalsa ama o yok olsa, ben de yok olmak isterim.]
Zaman çok çabuk geçiyordu. Immanuel Kant'ın dediği gibi sessiz bir testere gibi insan hayatı üzerinde değişiklikler yapıyor; onları bazen kesiyor, inceltiyor ya da sivriltip törpülüyor. Hangi eylemi icra edecek olursa olsun insandan bir şeyler götürdüğü yahut ona bir şeyler kattığı inkâr edilemez.
Üniversite Taehyung ve Jeongguk için çok hızlı geçiyor. Taehyung için biraz daha hızlı çünkü hayattan zevk alanlar için zaman daha çabuk geçer; hayatı işkence olanlar içinse geçmek bilmez. Jeongguk'un hayatı için işkence diyemeyiz elbet ama Taehyung'da değişen bir şeyler var ve bu kendisini korkutuyor. Jeongguk korkuyor ve bu korku yüzünden oldukça endişeli. Gece olup da Taehyung'un kollarındaki yerini almadan içindeki endişe duygusu yok olmuyor.
Son sınıfın kış tatilinde, eve gitmektense şehrin kaplıcalarını denemeye karar veriyorlar. İkisinin de rahatlamaya ve baş başa kalmaya ihtiyaçları var; öyle ki Taehyung bunu önerdiğinde Jeongguk hevesle kabul ediyor ama Taehyung başka bir cümle daha eklediğinde, hevesi kursağında kalıyor.
"Bizim çocuklar da gelecek."diyor Taehyung. "Wooshik, Yoona, Irene falan. Sorun olmaz değil mi?"
Taehyung'un gözlerindeki öfke kursağındaki kalmışlığı eritecek kadar güçlü. "Ondan bahsetme! O herif artık arkadaşım falan değil! Sana yaptığını unuttun mu?"
"Hayır unutmadım ama geçen gün onu Wooshik ile konuşurken gördüm."
"Wooshik onunla konuşmaya devam edebilir. Sonuçta Seokjin Yoona'ya değil sana saldırdı ve ben o herifle konuşmuyorum."
Jeongguk başını sallasa da yüzü düşmüştü ve Taehyung bunu fark ediyor. "Senin neden suratın asık? Tatile gitmek isteyen sen değil miydin?"
"Evet ama sadece ikimiz olalım isterdim." Mırıldanıyor.
Gülümsüyor, Taehyung ve kolunu diğerinin boynuna dolayıp onu kendisine çekiyor. Jeongguk'un başı onun göğsünde nefeslenirken saçlarını öpüyor. "Kalın kafalının tekiyim, değil mi? Ben de seninle yalnız kalmak istiyorum ama Irene kaplıcayı daha ucuza hatta bedavaya ayarlayabileceğini söylediğinde, bunu kaçırmak istemedim."
