Chapter 2

63 3 0
                                    

[A/N] I don’t know kung itutuloy ko pa tong story pero dahil ginaganahan ako ngayon. GAME NA!

Please Vote and Comment

Hope you’ll like it.

XOXO

___________

• Kate’s POV •

Look, ang kapal ng mukha niya para pumasok ngayon.”

 

“Oo nga, after what she did to my loves. GRR, gusto ko siyang sabunutan.”

 

“Ang kapal niya para i-reject si Zac nang ganun-ganun lang.”

 

“For sure nag-papakipot lang yan.”

 

“Akala mo naman maganda. Bwesit.”

 

Hay. Panibagong araw nanaman. Talaga bang hindi sila maka-get over sa pag-reject k okay Zac? Tas kung magbulungan sila parang hindi ko naman naririnig. Bwesit.

Pero ganito pala yong feeling noh?

Na wala kang kaibigan.

Walang mangtatanggol sayo kapag inaapi ka.

Ang hirap pala, ang sakit din.

Napayuko nalang ako sa iniisip ko. Kailan kaya magiging normal buhay ko? Yong may kaibigan, walang nabwebwesit sakin o ano.

Sana hindi ka nalang kasi umalis sa buhay ko.

 

Hindi nalang sana ako umamin para hindi ka umalis.

 

Ikaw parin sana bestfriend ko.

 

Napatigil ako sa pagmumuni nang may tumigil sa harapan ko.

Great. Aasarin nanaman ba ako nito?

“ Miss, Are you okay?”

 

Himala. Hindi ako inasar nito.

“Hey miss? Kinakausap kita. Okay ka lang ba? May nanakit ba sayo o ano?”

 

Unti-unti akong tumingala sabay pagkanuot ng noo ko.

“Bat mo ako kinakausap?”

 

Tanong ko sakanya. Napansin ko na napa-smirk siya ng unti pero nag-iba kaagad itsura niya.

“Bakit miss? May nakikita ka ba na hindi ko nakikita?”

 

All About UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon