Dzisiejszy dzień wydawał się być jednym ze zwyczajnych dni w twoim życiu. Pogoda dopisywała było dość ciepło oraz bezchmurnie. Postanowiłaś wybrać się do zoo. Zabrałaś ze sobą wszystkie najpotrzebniejsze rzeczy i wyszłaś z domu. Droga zajęła ci około 10 minut. Zapłaciłaś za bilet i przeszłaś przez bramkę kierując się do pierwszego, najbliżej znajdującego się zwierzęcia. Chodziłaś powolnie po całym obszarze zoo oglądając dokładnie każde napotkane zwierzę. Gdy miałaś już opuszczać ogród zoologiczny twoją uwagę przykuł chłopak mniej więcej w twoim wieku. Chłop ewidentne śmiał się do kamery, jednocześnie chodząc i pokazując do niej różne zwierzęta. Podeszłaś bliżej dokładniej się mu przyglądając uznałaś, że jest naprawdę ładny i postanowiłaś go śledzić... Przez resztę czasu chodziłaś za nim jak cień i dokładnie obserwowałaś jego poczynania. Nagle chłopak odwrócił się w twoim kierunku akurat gdy ty wychodziłaś z poprzednich krzaków aby przemieścić się do tych bliżej niego. Gdy on przypatrywał się tobie, ty zaczęłaś wiać, na tyle szybko, że chłop nie mógł cię dogonić. Szybko opuściłaś zoo zapominając o tamtej sytuacji.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
— 🐰Soobin🐰 —
Dzisiaj zaplanowałaś pojechać na festiwal do innego miasta oddalonego o około 90 km od twojego. Ponieważ było to dość daleko uznałaś, że najłatwiej będzie pojechać do niego koleją. Udałaś się na jedną z największych stacji kolejowych w twoim mieście. Poprzedniego dnia oczywiście sprawdziłaś o której jest najbliższy odjazd kolei. Rzecz jasna znając twoje szczęście dowiedziałaś się, że pociąg wcale nie odjeżdża o danej porze. Okazało się, że sprawdziłaś informacje dotyczące wczorajszego dnia. Kompletnie nie wiedziałaś co robić. Następny pociąg odjeżdżał dopiero za trzy godziny. Natomiast festiwal na który miałaś wykupiony już bilet zaczynał się za godzinę. Zrezygnowana usiadłaś na dworcu i zaczęłaś płakać. Od dawna czekałaś na właśnie ten festiwal i miałaś ogromną nadzieje, że się na niego dostaniesz. Płacz był jedyną rzeczą którą mogłaś zrobić w tej sytuacji. Nawet nie zauważyłaś kiedy ktoś obcy usiadł obok ciebie i zaczął coś do ciebie mówić.
— Hej coś się stało?? Czemu płaczesz..? — spytał łapiąc delikatnie twoją dłoń. Nic nie odpowiedziałaś. Jedyne co zrobiłaś to ścisnęłaś bardziej jego rękę.
— Proszę powiedz, nie mogę cię tu tak zostawić — powiedział jednocześnie spoglądając w twoje oczy.
— Nie ważne, wolę o tym nie rozmawiać — spuściłaś głowę w dół.
— Okej, jeśli nie chcesz to nie, nie będę cię zmuszać. — Chłopak wstał i zaczął odchodzić, natomiast ty nie dałaś mu uciec i szybko za nim pobiegłaś.
— Nie idź, proszę, jestem Y/N, a ty? — stanęłaś przed nim i podałaś mu rękę.
— Jestem Soobin — złapał twoja dłoń i lekko nią potrząsnął. — Muszę już niestety iść, nie chcę spóźnić się do pracy — powiedział po czym dał ci szybko swój numer telefonu i odszedł.
