Shifa and the dark angel

De medium

Een uurtje later ging mijn vader weg, ik wachtte voor de zekerheid nog een half uurtje om te kijken of hij wel ECHT weg was. Na dat half uurtje besloot ik om naar de medium te gaan. Ik had hem gisteravond gevonden via een site en hem gezegd dat ik vandaag kwam. Dus ik deed mijn schoenen aan, deed snel en onhandig mijn leren jas aan en liep naar de kerk waar de medium (oftewel de dominee) was. Na een flink stuk lopen kwam ik eindelijk aan bij een begrafenis voor een eng, verlaten bos waar de kerk ook was. Ik wond het nogal griezelig en ik moest huiveren. Ik liep door de begraafplaats en keek naar een paar grafen; Joos Pietersma, gestorven in 1949, geboren in 1879. En zo ging het maar door. Op eens hoorde ik mijn naam, het wordt gefluisterd, "Shiiifaaaa... Ik kriiiijjgg je weeeell...." Ik keek snel om en zag een lang zwart gedaante met vleugels... DE ZELFDE MAN UIT MIJN DROMEN!!! Ik gilde het uit en rende zo hard als ik kon de kerk binnen, toen ik binnen was leunde ik tegen een kerk bankje aan en hijgde heel erg, nogal logisch want ik heb keihard gerend! "Hallo Shifa, ben jij de gene met wij ik en De Aanwezige een afspraak hebben?" Hoorde ik opeens een vriendelijk rustige stem zeggen. "Uuuuhh... J-ja I-ik denk het." Zei ik twijfelend terug. "Mooi." Zei de dominee, en hij stapte in het licht. Ik schrok van de man want hij was spierwit en had een lange mantel aan, net een beetje een soort 'Frankenstein-Zombie'. Ik schoot onbedoeld in de lach bij die gedachte, maar kon gelukkig nog dien alsof ik moest hoesten. "Ik heb uw hulp ingeschakeld omdat ik, sinds mijn moeder weg is, last heb van de zelfde nachtmerrie over een zwarte engel die mij steeds achterna zit en mijn ziel ofzo probeert te stelen." Het was een tijdje stil en ja zag aan de dominee dat hij diep aan het nadenken was. "Hmmm... Ik denk dat je wordt lastig gevallen door Dark Angels... Maar ik weet niet zeker eemmm... Zag je op je weg hierheen een lang, zwart gedaante?" Vroeg de dominee uiteindelijk. "Hoe wist hij dat?!" Dacht ik geschrokken. En ik zei toch maar ja. Even later liep ik weer naar huis met een lang stuk perkament waarop stond hoe ik van die zogenaamde 'Dark Angels' moet afkomen... Wat een rare dag is dit zeg! Dacht ik bij mezelf. Maar wat Shifa niet wist... Is de verrassing die op haar wachtte toen ze thuis kwam...