P.o.v Amber
"Klop, klop." Er word op mijn deur geklopt. 'Kom maar binnen' roep ik. Mijn moeder komt binnen lopen. 'Hallo, prinsesje van me' zegt ze tegen mij. 'Awh mam, je weet dat je dat niet moet doen, dat haat ik' zeg ik terug. 'Je mket niet zo brutaal doen' begint mijn moeder te roepen. 'Dat doe ik niet, jij zegt iets tegen mij dat ik niet wil, dus volgensmij is het eerder jouw schuld!' Schreeuw ik. 'Jij moet niet zo boos doen tegen mij, ik ben de baas, als je dat maar begrijpt!' roept mijn moeder terug. Zo gaat het dus zowat elke morgen. En mijn moeder zegt dan altijd weer: ik ben de baas, als je dat maar begrijpt. 'Ga gewoon weg' zeg ik nu weer normaal. 'Dat zal ik doen, ja, en jij moet je aankleden, want je moet zo naar school' zegt mijn moeder terug. eerst had ik altijd prive-les. Maar dat vond ik helemaal niks, en toen met bidden en prijzen mocht ik eindelijk naar een gewone school. Dat was allemaal veel leuker, en ik kreeg al snel vrienden, zoals mijn beste vriendin Vera en nog een vriendin Lynn. Ik kreeg ook een vriend Cameron. Hij is heel aardig, maar we hebben niks. Mijn vrienden weten dat ik een prinses ben, maar alleen hun. Ze hebben het beloofd nooit door te vertellen. IK vind het zelf helemaal niks om een prinses te zijn. Ik bedoel het is wel leuk om al die jurken te passen en te dragen, maar je moet alles zo netjes doen. Netjes eten, netjes praten tegen mensen, nooit schelden, en ik mag nooit naar buiten. Behalve als ik naar school moet. Ik hou erg veel van de natuur. Maar daar mag ik dus niet heen. Als ik dat wel doe dan krijg ik een verschrikkelijke straf zeggen de mensen in het kasteel. Maar ik ga toch vawk naar buiten, dat doe ik stiekem. Gelukkig is het nog nooit mislukt en dat wil ik liever zo houden. Ik ben ook bezig met een plan om te ontsnappen uit dit kasteel. Het word een moeilijk en lang plan. En het is moeilijk om eraan te werken omdat ik een planning voor de hele dag heb. En dat is maar een halfuurtje voor op mijn kamer. Ik mag nooit tegen de planningbingaan wat nogal frustrerend is. Ik heb dan ook zo'n kutleven.
P.o.v Cameron
Toen ik een paar weken geleden op school kwam stond er een nieuw meisje op het plein. Ik liep er direct heen en begon een gesprek met haar. Ze was best wel aardig en ik werd al snel vrienden met haar. Ze vertrouwde me een geheim toe. Ze was een prinses. Toen ik het hoorde geloofde ik het niet, maar ik ben toen wel eens mee geweest naar haar huis. Toen geloofde ik het echt. Ik had beloofd het nooit aan iemand te vertellen. Amber had ook nog twee andere vriendinnen. Vera, ik vind haar erg aardig. En Lynn, ik haat haar, ik weet niet waarom, maar ik haat haar, en dat zal nooit overgaan.
*****************************
Heey lieve lezertjes. Ik hoop dat jullie dit al een beetje leuk vinden. En dat jullie het verhaal niet te kort vinden. Ik ga maar eens weer. Ik heb nogal veel te doen.
Dusssss......
Tot ziens lovertjes!! (-:<33
JE LEEST
the princess story
AbenteuerAmber is een prinses. Ze woont in een kasteel en moet zich netjes gedragen. Amber haat het om een prinses te zijn. Ze besluit weg te gaan. Maar was dat wel zo'n goed idee. En wie is die mysterieuze jongen?