No feelings✔

Φωτιά με φωτιά [12]

Ολίβιας pov 

Ολίβια: "Παιδιά την φωτιά την βάλανε για εμένα άρα δεν θα αργήσει να φτάσει εδώ"

Στέφανος: "Πρέπει να φύγουμε, γρήγορα!"

Χρήστος: "Έλα Ολιβιάκι μου πάμε" λέει και με βοηθάει να σηκωθώ 

Πονάω και δεν νομίζω ότι θα αντέξω 

Βλέπω το μισό δωμάτιο που έχει πιάσει φωτιά και πανικοβάλλομαι 

Δεν θα αργήσει να φτάσει στο σημείο που είμαι 

Άρης: "Παιδιά δεν ανοίγει" λέει προσπαθώντας να ανοίξει την πόρτα 

Αμαρυλλίς: "Κάνε άκρη!" λέει και με μία κίνηση ανοίγει την πόρτα με το πόδι της

Ωραία μποτάκια αυτά και ας είχαν 150 ευρώ

Τρέχουμε προς την έξοδο αλλά τα κόκαλα μου πονάνε υπερβολικά πολύ 

Δεν μπορώ να βάλω σε κίνδυνο την ζωή του Χρήστου 

Ολίβια: "Εεεε Χρήστο, δεν προχωράς εσύ μπροστά και έρχομαι και εγώ από πίσω!"

Χρήστος: "Αποκλείεται! Είσαι πολύ χτυπημένη"

Ολίβια: "Είμαι καλύτερα. Εξάλλου πιο πίσω θα είμαι"

Χρήστος: "Σίγουρα?"

Ολίβια: "Ναι. Το λέω για να φτάσουμε πιο γρήγορα" ψεύδομαι 

Χρήστος: "Εντάξει" 

Ολίβια: "Ευχαριστώ που με εμπιστεύεσαι, σ'αγαπάω!" λέω και τον φιλάω 

Ήθελα να το κάνω αυτό πριν πεθάνω...

Συνεχίζουμε να προχωράμε προς την έξοδο και όταν επιτέλους βλέπω ότι βγήκε από το κτήριο πέφτω κάτω σχεδόν λυπόθυμη 

Βλέπω παραδίπλα μία μπουκάλα υγραερίου και ξέρω πως από στιγμή σε στιγμή θα ανατιναχθεί 

Χρήστος: "Ολίβια, Ολίβια με ακούς?" 

Γιατί γύρισε? Θέλει να σκοτωθεί?

Ολίβια: "Φύγε Χρήστο!" λέω κλαίγοντας 

Με πλησιάζει και με κλείνει στην αγκαλιά του 

Προχωράει προς την έξοδο αλλά μέσα σε λίγα λεπτά ακούγεται η έκρηξη 

Θα πεθάνουμε, το νιώθω...

Ανοίγω τα μάτια μου, τα οποία είχα κλείσει για να μην φοβάμαι, και βλέπω τον Χρήστο που έχει κλειστά τα μάτια του και είναι χτυπημένος 

Αν πάθει κάτι, ειδικά εξαιτίας μου, δεν θα το αντέξω...

Τον αγκαλιάζω σφιχτά κλαίγοντας και μέσα σε λίγα λεπτά χάνω τις αισθήσεις μου...