Ashley
Napakabilis talaga makalimot ng mga tao. Higit isang taon lang ako nawala, nakalimutan na agad ako.
The treatment I received was okay but it didn't completely made me heal. I still need a bone marrow donor. Pero hanggang ngayon wala pa akong nakakamatch. Well, unti unti ko nang natatanggap na malapit na dead end ko. Atleast bago ako mamatay, bumalik na sa dati ang mga buhok ko, at maganda na ako ulit. Kahit ipublic viewing ako, magiging maganda pa rin ako.
I just miss few people. Aria, Annika and of course Akim. Sana okay lang sila. Sana masaya sila.
*** Dr. Rani Johnson Calling ***
Dr. Rani: Hi Ashley
Ashley: Hi Doc! What's up?
Dr. Rani: Ashley! I have a piece of very good news for you!
Ashley: What is it?
Dr. Rani: We've found you a match!
Ashley: Really?!
Dr. Rani: You can come here so we can do all the papers and have the transplant the soonest.
Ashley: I will Doc, I will!
Call Ended
Nagmadali akong nagtatakbo papuntang ospital.
"Doc Rani"
"Hi, Ashley."
"Doc"
"Ash, you go get a test so we can finally kick that cancer out of you."
Dahil naman din sa tagal kong namalagi dito, marami na akong nakilalang Pilipino. Oh well, sa ganda ko ba naman, sino ang hindi makakakilala sa akin?
"Ms. Ash! Andito po pala kayo."
"Oo, mayroon na daw akong match! Sa wakas."
"Wow! Salamat naman Ms. Ash!"
"May idea ka ba kung sino ang donor?"
"Actually, wala po eh."
"Sayang naman. Gusto ko lang magpasalamat."
"Pero alam mo Ms. Ash, may pinagkakaguluhan dun sa VIP room eh. May lalaking gwapo dun, wala namang sakit, wala namang aksidente, healthy naman pero ang gusto idonate lahat ng parte ng katawan nya."
"Hala. Baliw ba yun?"
"Hindi nga namin alam. Nagkakagulo na sila doon sa taas Ms. Ashley kasi nga bawal naman yun."
"Andami talagang taong sira ang ulo no? Sarap kaya mabuhay."
The nurse agreed. Ako naman nagpatest na para malaman nilang ready na ako anytime.
I was waiting for the results to be done nung may lalaking nagwawala sa testing laboratories. Dahil nasisira nya ang mapayapang ambience ng ospital nilapitan ko sya.
"Sir, can you please calm down?!"
"How could this hospital not grant a patient's wish?! This is one of the world's best hospital yet no one's doing what I want?! Ahhhhhh!"
Gago nga siguro ito. Yung mga nurse pinapalibutan na sya at kinakalma. Kaya lang sa pagpapakalma sa kanya, naitulak nya yung kaibigan kong nurse.
"Okay ka lang Minney?"
Minney nodded pero alam kong masakit ang likod nyang tumama sa upuan.
"Sya yung gusto idonate ang buong katawan nya. Kita mo nga ang lakas lakas pa." bulong ni Minney
"Haii. Gago. Andami daming gusto mabuhay tapos may mga gagong nangugulo para magpakamatay!"
Humarap sya sa akin.
"Sino ka?"
"Wow! Pilipino ka? Ang arte mo. Hindi mo ako kilala?"
"Wala akong pakialam sa'yo."
"Alam mo kasi, hindi ka nila papayagang magdonate hangga't ganyan ka pa kalakas. Bakit di ka muna tumalon sa building o di kaya ay magsaksak."
"Andami mong alam ah!"
"Natural! Hindi ako kagaya mong entitled! Bwiset ka. Kita mo oh, nangugulo ka dito. Paano ka naman kaya tutulungan kung lahat sila tinatakot mo ng ganyan."
"Tapang mo ah?!"
"Talaga! Ginugulo mo tong ospital."
"Anong gusto mong mangyari?! Gusto mo bang mamatay?!"
"Wow, FYI, may cancer ako, tingin mo matatakot mo ako?"
He kept quiet.
Mukha namang magulo lang ang utak ng taong ito. Mukhang problemado. Haii, mga taong entitled nga naman.
"Gusto mo ba ng kausap? Tara dun sa coffee shop sa baba. Hindi yung nangaaway ka jan."
Hindi ko alam kung bakit ba ako nakikialam sa taong ito. Haii naku naman talaga.
"Artista ka?"
"Ay wow! Buti naman nakilala mo ako."
"Paborito kang artista ng ex-girlfriend ko. Nalungkot sya nung nawala ka."
"Paanong di ako mawawala eh nagka cancer nga ako."
"Anong mali dun?"
"Ayokong makita ako ng lahat na pumangit. Teka nga, bakit issue ko pinag-uusapan natin. Anong problema mo?"
"My girlfriend had a miscarriage because of my mother."
"Oh...So mayaman ka, mahirap yung girl?"
He nodded.
"Ano ba yan, uso pa ba yung ganyang issue?"
"I used to adore and love my mother very much kaya lang, narealize ko na she's manipulating me and all of the things around me. Akala ko nagbago na sya kaya lang nakaya nyang mawala ang anak ko."
"And?"
"At ayoko na."
"Oh eh anong konek mo doon sa pagwawala sa loob?"
"I want my every piece be donated, para masaktan ang Mama ko. Hindi nya kakayanin kapag may ibang nag-mayari ng katawan ko."
I laughed.
"What's funny??"
"Ikaw."
"Oh walk out na naman? Umupo ka nga."
"Haii. Kapag ba nagawa mo lahat yun? anong mangyayari? Wala diba? Namatay ka lang. Masasaktan yung Mama mo, sabi mo. Tapos? Wala! Ni hindi mo makikita."
Umupo ulit sya at uminom ng juice.
"Juice ko yan!"
"Umorder ka, ako magbabayad."
I rolled my eyes at him.
"Eto ang card ko, kung sakaling kailanganin mo ako."
"Wow."
"Sandro."
"Pwede ba! Kennette, kenette ang itawag mo sa akin! Ayaw ko nyan. Si Mama lan ang tumatawag sa akin nyan."
"Oh edi ngayon dalawa na kami. Sandro itatawag ko sa'yo. Kainis to andaming issues."
Kaya ako na ang nagwalk out. Andaming drama naman netong lalaking to.
Kennette Sandro Marques
COO
Marques Steel Industries
Wow COO agad. Iba din talaga.
