Hoşgeldin Mor

42 2 0
                                    

Romanımın son cümlesini bitirmiş , ürperen tüylerime bakarken bi anda siren sesleri yankılandı yine. Herşey normal gidiyorken buda ne iğnesiydi ? Tanrı aşkına , saat gece 3 ve siz siren çalıyorsunuz! Bu çok iğrenç olmalıydı , uykusundan uyandırılmayı sevmeyen biri için. Gün başlangıcından beri açık camımı kapatmak için uzandım pencereye; ne olduysa orada oldu , herşeyin başlangıcı!

******

Gökten inen mor ve parlak ışığa doğru kaydı gözlerim , başta yıldız sansamda , bir yıldıza göre çok parlak ve mordu!. İnanılmazdı!. Sessizlik içinde , yeşilliği pekte olmayan ön bahçemize indiğini farkettim. Bi süre inmesini bekledim ve sonunda tam yere indi! Ancak , ben nasıl dışarı çıkabilirdim ki!. Babam! aaah!. Evdeydi ve kapıyı kilitlemiş olmalıydı , buda benim çıkmamı imkansızlaştırırdı. Ancak bir umutla , merdivenlerden sessizce inerek kapıya ulaştım! Tanrım! . Anahtar kapının üstündeydi! . "Babam ? , babam her zaman yanına alırdı ama ? " . Bunlar kafamda yankılanırken , aceleyle anahtarı çevirdim . Babamın evi gerçekten şık göstermek için aldığına inandığım o çelik kapının kilit sesi! Tam bir rezalet! . "TAK! , TAK! , TAK!" . Kapı aralandı ve lanet olası anahtarı elime aldığım gibi fırladım bahçeye!

*****

Başta gözlerime inanamadım. BU BİR KIZ!

Tahminen benim yaşlarımda , kısa boylu , saçları balla yoğrulmuş , kaşları sankı kudretten çekilmiş gibiydi.

Üstü çıplaktı! Ancak ben yanıma battanıye almamıştım ve evede dönemezdım! "Lanet olsun! , gözlerini kapat , ona yardım etmen gerek!" diye geçirdim içimden. Pürüzsüzbacaklarından kavradım , kafasını koluma yatırdım ve fazla da güç kullanmadan kaldırdım . Kollarımda erimişti , o inanılmazdı. Bir kız , benim kucağımda , " ve çıplak seni aptal" . diye söylendi kafamdan bi ses. Hava o kadar da soğuk değildi ancak o çıplaktı. Hızlı adımlarla ve önüme dikkat ederek eve götürdüm ancak kapıyı kapatmamıştım ve rüzgarın yaptığı sesle birlikte kapı tokat gibi yapıştı yerine. Bu sesin babamı uyandırmayacağını umarak merdivenleri çıktım ve odama yürüdüm.

****

O Mükemmeldi!

Gözlerim bir kusur bulmak için ararken vücudunda , yavaşça yatağıma indirdim onu! Aman tanrım , bu kız çok güzeldi! Ve yine o ses , "ve çıplak seni aptal" dedi , tekrar. Babannemin dolabımın üstüne koyduğu battaniyelerden birini çıkardım ve üstüne örttüm. Ona saatlerce bakabilirdim. Ve nedense nerden geldiği umrumda değildi , sadece ona kilitlenmiştim.

Aradan ne kadar geçmişti bilmiyordum ama onu gerçekten çok izlemiştim ve uyku için kapanan gözlerim , ona doyamamışlardı. Sessizce yatağıma uzandım ve onu rahatsız etmemeye dikkat ettim. kafamı yastığıma yasladım ve uyumayı bekledim.

MOR'dan GelenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin