Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- sevdiğim andan itibaren biliyordum doğru kişi olduğunu, asla senin hakkında düşünmemezlik yapmayacağım
lauv, never not
☁️
Berbat bir gün geçiriyordum, her şey üst üste gelirken sonumun nasıl biteceğini düşünmek durumu daha da iyi yapmıyordu.
Dün gece uyumam uzun zaman almış, uyandığımda ise şiddetli bir baş ağrısı karşılamıştı beni. Alışık olduğum bir durumdu, beş gün güzel uyumanın getirdiği rahatlığa kapılmamam gerektiğini bana anlatmış, kim olduğumu hain bir şekilde yüzüme çarpmıştı.
Meditasyon uygulamasını sevmiştim, deneme sürümü bitmesinin ardından üyelik alacaktım, onu ve sesini sevmiştim. Beni rahatlatıyordu, çoğu zaman. Dün yaşananlar sadece beni çıkmaza sokmuştu, o kadar.
Telefonu kurarak abajuru kapatmanın ardından yeniden yatağa yattım, bu kez ağrıdan gözlerimi açık tutmak bile zordu.
İyi geceler diye girmedi, dudakları ilk aralandığında dökülen kelimeler sadece beş dakika önce dinlediğim şarkıya aitti.
"Çok güzeldik, çok trajiktir. Başka hiçbir sihir bununla karşılaştırılamaz."
Sesinin tonu, duygusu ve beni kendine çeken aksanı ile başımın ağrısı beni terk etmiş gibiydi, bana bu kadar iyi gelmesi, doğru değildi.
"Kendimi kaybettim, on yedi, Sonra sen geldin, beni buldun. Başka bir sihir bununla karşılaştırılamaz."
Hiçbir melodi yoktu, saf bir şekilde söylüyordu ve kalbimi ezip geçecek kadar güzeldi.
"Bir oda var, Kalbimde, birlikte yarattığımız anıların olduğu. Onları yıksan da hala çerçevelerindeler. Unutabilmemin bir yolu yok."
Birini sevmenin ne demek olduğunu bilmiyordum, her şeyden öylesine korkuyordum ki hayatımda olmayan birini bile kaybetmekten deli gibi korkar hale geldiğim zamanlar oluyordu.
"Yaşadığım ve sevdiğim sürece, asla senin hakkında düşünmemezlik yapmayacağım."
Birini sevmek istiyordum, belki o zaman kendimi sevmek ve bu hayatta kalmak için bir bahanem olurdu. Kendi varlığım devam etmek için bir bahane gibi görünmüyordu.
"Sevdiğim andan itibaren, biliyordum doğru kişi olduğunu. Asla senin hakkında düşünmemezlik yapmayacağım."
Birini düşünmek, deli gibi düşünmek, belki diğer düşüncelerimi bastırırdı ve bir şeyleri yola koyabilirdim. Bana bunları düşündüren şarkı mıydı yoksa tamamen hayatın akışı mıydı, bilmiyordum ama ilk defa, bu kadar yoğun bir şekilde sevmek ve sevilmek istiyordum.
"Sahip olduğumuz şey hayatta bir kez gelir, Geri kalanım, her zaman kıyaslar."
Uyku beni içine çekiyordu ama ben sonuna kadar dinlemek istiyordum. Onun sesinin verdiği tatlı huzuru yaşamaya devam etmekten başka bir şey istemiyordum.
"Eğlenmedik mi? Geriye bakınca, eğlenmedik mi?"
Bir gün birini her şeyi unutacak kadar sevebilecek miydim?
☁️
evet, asıl bölümlere geliyoruz, ben heyecanlıyım. umarım gidişatı seversiniz 🤎
