Kırmızı Başlıklı Kız

Kayınvalide

''Alperen''

Kabul et! N'olur... Ne diyorum?, Ne yapıyorum?... 

Nefes aldım ve düşünmeye başladım... N.. Ne yaptım ben?... Hani kandıracaktım? Hani onu rezil edecektim?... Eveet... Ona boş vaad vererek daha çok yıpratmış olurum... Ve evet oyun oynamalıyım, kumpaslar kurmalıyım, planlar yapmalıyım... Onu aldatmalıyım!!... Ona kötülük yapmalıyım.

''Dur! Dur nereye! Uçma... Dur!! Fazla gittin'' Diyordu içimden biri... Ve diğeri, onu dinleme sakın! O kızcağazın kötü bir niyeti yok!... Diyor, diğeri.. Diğeri öç almamı istiyor... en sonunda Diğer ses galip geldi: ''Sen kötülüğe, kılıç çekmelisin oğlum, iyiliği savunmalısın, her zaman... Her zaman doğru yolda olanı kollamalısın...'' Bu ses... Bu Ses!! Annee!!! 

-Anne!!!

-Ne oldu? Alperen...

-İ..İyiyim... Birşey yok!...

Bir şey var... İçimde büyük bir sızı var... Ne yapacağım... Nasıl?... Ben... Ben hiçbirşey bi..bilmiyorum!! Çıkmaza girdim!! 

-Alperen!?..

-Azerin...

-Efendim?...

-Biz mutlu olacak mıyız?

-Allah rızası için seversek birbirimizi, yerde gökte mutluyuz!!

Dedi sevinçle...

-Peki, ben ne gerekiyorsa yap... Yapacağım... İyiyi kollamak istiyorum Azerin... Doğru yolda mıyım?

-Elbette! Böyle düşünmene sevindim...

Biliyordum, Azerin'in iyi biri olduğunu... Ama illede öç almak istiyordu içimdeki anonim insan... Neydi o öç merakı!! Allah Korusun!... Az kalsın, iyi birine kendi aklımla neler yapacaktım... İyiki annem... O sözleri söylemiş... 

Ağlamaya başlamışım... Farkında değildim..

-Alperen! Neden ağlıyorsun?...

-Ağlıyor muyum?

-Evet...

-...

Hiç birşey söylemeden kaçtım yanından... En tenha yere... Yanlız kalmak istedim, saklandım, bir kuytu köşeye, hıçkıra hıçkıra ağladım... Anne! Anneciğim! Neredesin! Sana yapılan haksızlığı! Dünya da olan tüm haksızlıkları hançerleyesim var!!! Neredesin bir akıl ver!!! Ne yapmalıyım!...

Herkesin annesi var, Derdini ona açabilecek.. Anneside tabii ona akıl verecek... Kucağına alacak, sevecek... Başını okşayacak... Bense ne yapacağını bilemeyen! Deli! Dengesiz, en sonunda masum birini incitecek kadar gaddar bi' insanım!!! Anne!!! Bütün bunlar sen yoksun diye oluyor!... Neredesin!!! Çok yanlızım!!

''Allah'ı bilseydin, yanlızlık nedir bilmezdin... Ben hep O'na sığınırım, dua ederim''...  Azerin... O söylemişti... Dua etsem... Sarılır mı yaralarım?... Hiç denemedin ki Alperen... Tadını bilemedin... Belkide tatmak istemedin... Bu sefer, bu sefer:

''Açtım ellerimi Allah'ım... Azerin bana dua etmemi önerdi... Bense saçma buldum, bunun için önce beni affet... Dedemin sözlerine göre sen çok affediciymişsin.. Benim annem yok...  Dolyısıyla, başımı okşayacak, dertlerime derman olcak bir insan yok... Ama Sen dertlerede dermanmışsın.. N'olur... Benim derdimede derman ol... Amin!!!''  

Daha da duramazdım, Azerin'e herşeyi anlatmalıydım...

''Azerin''